listopadowy dzień

[coobus]

nad lasem krzyży
szelest drzew
blask świec przeplata się ze zmrokiem
przez drzwi kościoła słychać śpiew
podążasz wolno
krok za krokiem
i więcej nic tu nie usłyszysz
w ten dzień
listopadowej ciszy


topole harde
nieugięte
powyciągane w stronę słońca
wierzba tarmosi włosy zmięte
zgarbiona w smutku
i płacząca
nie ma ich z nami
na tym świecie
niby ich nie ma
a są przecież


odgarniasz liści serca złote
i z liter imię się układa
przeplatasz wstążką swą tęsknotę
wspomnienia między kwiaty wkładasz
wiewiórka biegnie na dźwięk kroków
siada przy krzyżu
jak co roku


i przenikają się dwa światy
my goście
oni gospodarze
my im składamy barwne kwiaty
oni nam znowu patrzą w twarze
niby ich nie ma
ale są
zasnuci dymem
skryci mgłą

/październik 2010/

[Ewa Włodek]

i przenikają się dwa światy
my goście
oni gospodarze
my im składamy barwne kwiaty
oni nam znowu patrzą w twarze
niby ich nie ma
ale są
zasnuci dymem
skryci mgłą

szczególnie ta strofa, Coob...To jest własnie TEN nastrój...

Pozdrawiam z uśmiechami...
Ewa

[atoja]

podobnie jak Ewa... ostatnia strofa i cały wiersz chwyta nie tylko za serce...

[Leon Gutner]

Coob trudno mi opisać jak ja uwielbiam twoje wiersze.
A ten jest po prostu kapitalny.
Oddał wszystko co czuję Leon w taki dzień jak dziś

Mój wielki podziw.

Z usznowaniem uszanowaniem L.G

[MarkTom]

odgarniasz liści serca złote
i z liter imię się układa
przeplatasz wstążką swą tęsknotę
wspomnienia między kwiaty wkładasz

Powyższe to mistrzostwo klimatyczny poprostu piękny

chapeau bas

[e_14scie]

Jeśli tego mi było potrzeba, by się zadumać nad grobem matki, to otrzymałam dzięki Twojemu wierszowi.
Dziękuję Ci coob

[coobus]

To tylko wiersz okolicznościowy bez wielkich aspiracji, żadna wydumana poezja, cieszę się, że jednak poruszył listopadowe serca. Piszesz Listeczku, że potrzebny ci był do zadumy nad grobem Matki. Czy rozumiem? Zamieściłem go wczoraj, gdy wróciłem z pogrzebu mojej Matki. Chyba rozumiem...

Wybaczcie zatem moją małą oktywnośc w te dni, i to że nie zaglądam w Wasze wiersze, nie komentuję. Szanuję Was i chłonę Waszą twórczość, jak powietrze. Teraz przyszedł jednak czas zadumy, żalu i wspomnień. Powrócę...

[e_14scie]

Coob
ode mnie minuta ciszy, dla Twojej Mamy. Przeszłam przez to 9 lat temu, dlatego pomilczę.

[Gloinnen]

Tak. Pomilczymy.

światełko01.jpg

[Nalka31]

Minuta zadumy, bo wiem jak to jest. Chylę głowę nad grobem i przed wierszem.