Boje i ptaki

[stary krab]

spokojna niemal pusta toń
jedynie boje udają łabędzie
platformy kwadrat na nim my
światowid wszechświat we mgle obserwuje

tato wuj emil ty i ja
wędka z dzwoneczkiem gdzieś na szczycie
i metry żyłki w ćwierć realne
sny o sandaczu

słów na lekarstwo same ważne
skoro łabędzie śpią jak boje
a boje dziś udają ptaki

gdy kufer sensów niedomknięty
możesz o stwórcę dopytywać
doprecyzować atrybuty
zwątpić

w/r
29.10.04

[P.A.R.]

jedynie boje udają łabędzie

gdy kufer sensów niedomknięty

i metry żyłki w ćwierć realne
sny o sandaczu

koronę słów założyć powoli...
któż potrafi
a zdjąć...

[Ewa Włodek]

no, ładne. I ma w sobie "coś" - kiedyś pewien rodzinny wędkarz powiedział, że wędkowanie jest jak rytuał, a oczekiwanie, aż ryba "weźmie" mozna przyrównać do...


sróbowałam się wczytać, zobaczyłam - ciszę i wtopine w nią - dziecko
pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

[anastazja]

Wędkowanie, owszem, ale z wędki do wody stary krabie choć ryby lubię, jednak żal.

Pozdrawiam

[atoja]

moczykija
rozmyślania nad brzegiem...
bardzo mi przypadły
tez tak lubię... bez kija

[stary krab]

Miło, że zauważyliście stary wiersz krabeusza w listopadowej mgle.
Serdecznie dziękuję za przychylność.

P.S. Sen o sandaczu się nie spełnił, zaś o płocie i okonie wielkich obaw także nie ma. Zwykle były za małe, żeby je zabierać z ich siedliska. Dla kota nie potrzebowałem brać, nie było nigdy w naszym mieszkaniu tego smakosza.
Teraz może mi się najwyżej przytrafić sen o drzemce nad wodą.

Serdeczności.