Wiersz Października 2012

[Gloinnen]

Zapraszamy do wzięcia udziału w plebiscycie i do wyboru Wiersza Października.
Wybieramy jeden wiersz z poniższych (podaję linki, aby głosujący mogli zapoznać się z utworami, które rywalizują o tytuł):

1) Alek Osiński - Piec. Nie ma pieca.
http://www.osme-pietro.pl/wiersze-biale ... t6956.html

2) anastazja - zasłaniała ręką moje oczy
http://www.osme-pietro.pl/wiersze-biale ... t6971.html

3) coobus - listopadowy dzień
http://www.osme-pietro.pl/tradycyjne-fo ... t7094.html

4) Ewa Włodek - Penitencja (według Hennera)
http://www.osme-pietro.pl/tradycyjne-fo ... t6991.html

5) Sede Vacante - Przechowalnie surowców NN
http://www.osme-pietro.pl/wiersze-biale ... t6837.html


Pod ankietą nie wpisujemy komentarzy. Chętnych do skomentowania utworów zapraszamy do odpowiednich działów, w których teksty zostały opublikowane.


Z góry dziękujemy za wzięcie udziału w głosowaniu.

/Administracja

[Gloinnen]

Nasi Użytkownicy zadecydowali, że Wierszem Października 2012 zostanie utwór zatytułowany "listopadowy dzień" autorstwa coobusa.

Wielkie brawa!

Ponadto gratulujemy serdecznie wszystkim, których teksty dostały się do ścisłego finału.


Glo.

jesień.jpg

Fotografia pochodzi z: http://vstachu.bloog.pl/?ticaid=6f8ac

[iskierka]

I ja też gratuluję zwycięzcy

[e_14scie]

Coob

Ogromnie się cieszę

[skaranie boskie]

No i proszę.
Wybór potwierdza to, co widać w komentarzach.
Niby są jakieś kanony, które uczeni od pisania wierszy nam wciskają, a tu mamy zaprzeczenie.
Wiersz sam się czyta.
Gratuluję, Coob, przedostatni romantyku.

[Ewa Włodek]

Gratuluję, Coob, cieszę się z Tobą...

z usmiechem...
Ewa

[atoja]

tak trzymaj Coobus

Niech wiersz twój będzie szczęśliwą przygodą,
Którą ci wiatru porannego pęd
Przywiał z woniami tymianków i mięt...
Reszta jest tylko literacką modą.

z wiersza Sztuka poetycka
Paula Verlaina

[coobus]

Za uznanie dziękuję. Podobnie jak Skaranie, mam kilka pytań, chyba do siebie samego, trochę refleksji nad tym wierszem. O nie, tak bezkrytycznie go nie przyjmuję.
Zamieściłem go bez przekonania, taki impuls chwili z okazji 1 listopada, ale z obawami, że nie jest to wiersz pasujący do tych, mieszkających na ósmym piętrze. Wydawało mi się, że będzie sobie tu siedział cicho, w kąciku, bez przyjaciół i w samotności. Dlaczego? Jest taki "czytankowy", jak z podręcznika do którejś tam klasy, do wyuczenia na pamięć na akademię. Tak go widzę. gdybym miał sam zgłaszać swoje wiersze z października na ten konkurs, miałbym kilka innych kandydatur. Ale, jak już przy jakiejś okazji wspomniałem, wiersze często żyją własnym życiem, dorastają już bez kontroli ojca. Ten też. Został zgłoszony, potem wybrany z kilku innych, potem ktoś na niego dobrowolnie głosował. Ja mogę przyjąć to teraz z uśmiechem do wiadomości. To miłe. Czy to była magia słowa, która jest moim podstawowym warunkiem w poezji? Niekoniecznie. Zapewne magia chwili, tego bliskiego wszystkim Polakom dnia, w którym się wszyscy jednoczymy nad grobami, w którym nasze serca biją tym samym rytmem, który wyciska z nas wspomnienia bliskich nam osób a jednocześnie każe zastanowić się nad sensem własnego życia. Jedyny taki dzień w roku. To jemu oddaliście te głosy. Bo to piękna chwila.
Nie wiem, czy Skaranie ma rację, że to wiersz romantyczny. Romantyczne są wszystkie moje inne wiersze, ten chyba jest refleksyjny. Ale jestem romantykiem, obrońcą tej niedzisiejszej już formy poezji. I jeśli przy tej okazji chcieliście okazać również sympatię dla takiego właśnie Coobusa, serdecznie dziękuje.

[e_14scie]

418128 018.jpg

(nr tel.przypadkowy to był nr.fotki i potraktowano go jako tel.)

[emelly]

Gratuluję, Coobusie!



I... jaka piękna wiewióra!