Krzak cierniowy (nowa wersja)

[emelly]

wersja poprawiona:

Krzak cierniowy

coraz wyżej
i wyżej
pomiędzy przestrzenie zimne
jak pustynny oddech

(twarda skała
góruje nad zielenią
a suche ciało
zniesie więcej niż kwiaty)

nocami patrzy
w pociemniały kryształ
cykady grają nisko
a gwiazdy nie opadają na kolce

czasem tylko lubi deszcz
niegroźna słabość
do daru życia

te krople między cierniami
kiedy wreszcie ktoś
dotknął



wersja poprzednia:

Krzak cierniowy

jego celem
błękitny billboard
z wiecznie promienną twarzą

twarda skała
góruje nad zielenią
a suche ciało
zniesie więcej niż kwiaty

czasem tylko lubi deszcz
niegroźna słabość
do daru życia

te krople między cierniami
kiedy wreszcie ktoś

mnie dotknął

[Alek Osiński]

Krzaki cierniowe rosną przeważnie w warunkach ekstremalnych dla przetrwania, gdzie inne rośliny
sobie nie radzą, stąd i ich specyfika. Gdyby nie miały cierni, to jako zbiorniki wody, zostałyby pożarte przez spragnione
zwierzaki. Jeśli ktoś chce je dotknąć, musi się liczyć, że krople jego krwi zostaną między cierniami;)

Z Peela musi być twardziel, ale wyczuwam też jednak jakąś dwuznaczność tych kropli
bo jest jakby i pewna satysfakcja z zaspokojenia pragnienia, bo deszcz z przedostatniej strofy
łączy się z tymi kroplami, przesiąka nimi, ale jest też zdziwienie (może własną siłą) i jakaś
niepewność, czy o to właśnie chodzi...tak przynajmniej odczytuję;)

Pozdrawiam:)

[Ewa Włodek]

peel człowiek "wyschły emocjonalnie", nie mający nikogo, kto by go kochał we wszystkich znaczeniach słowa. A że deszcz tez ma bogata symbolikę - wyraża i "wodę życia" i relację seksualną - więc i tutaj odbieram te "krople deszczu" w bardzo szerokim znaczeniu.
Według mnie - dobrze "opisana" sytuacja, w jakiej się nieraz ludzie znajdują, niestety...

z uśmiechemi...
Ewa

[emelly]

Ewo, Alku - dziękuję

To kiepski wiersz - teraz to widzę. Może myśl jest ciekawa, ale za mało w nim poezji. Pomyślę nad zmianami.

EDIT: Dodałam nową wersję.

[anastazja]

emelly - druga lepsza

[iskierka]

Moim zdaniem też jest druga lepsza,
lecz pierwsza nie powiem, że była zła.
ale zdecydowanie druga mi przypadła
do gustu.

[Ewa Włodek]

druga - lepsza, moim zdaniem...

uśmiechy...
Ewa

[atoja]

poprawiony
odczytuję jako ekstremalne dążenie do celu...

[emelly]

Anastazjo, Iskierko, Ewo, Atojo, bardzo Wam dziękuję za komentarze

odczytuję jako ekstremalne dążenie do celu...

Dokładnie o to mi chodziło Pozdrawiam z UJ, wylęgarni ludzi sukcesu. Brrr...

wyczuwam też jednak jakąś dwuznaczność tych kropli

więc i tutaj odbieram te "krople deszczu" w bardzo szerokim znaczeniu.

Krew, deszcz albo i łzy - wszystko może się razem przemieszać, kiedy ktoś się dotknie takiego człowieka. A i seks może czasem być rozpaczliwą próbą szukania zwykłego, bardziej "niewinnego" dotyku...

Wiersz dalej ma swoje niedoróbki, (rytmika + w trzeciej zwrotce nie jest oczywiste, kto patrzy nocami - skała, ciało czy krzak),więc zamierzam go jeszcze podszlifować. Za wcześnie go wypuściłam.

EDIT: Wprowadziłam jeszcze dwie kosmetyczne poprawki, ale więcej już chyba nie wycisnę z tego wiersza.

Pozdr.
Emelly