TOKOŁ

[tea]

Tokoł

Na policzku łzy
ałyk wyżłobiły.
Wyschły moje piersi,
poczerniały usta.
Dziś w objęciach innej
zasypia mój miły,
mrok na sercu leży
niby czarna chusta.
Puste moje łoże,
puste moje dłonie,
nikt pod moje okno
nocą już nie spieszy
by w świetle księżyca,
co jak lampa płonie
napisać na piasku
Ty i ja = ak eszyk ...

Ramiona od płaczu
trzęsą się jak drzewa.
Czu czu sarajgyr
ptak w ciemności śpiewa.

Cicho cicho moje serce

Dodano -- 20 lis 2011, 12:31 --

Rzecz jasna należą się wyjaśnienia

Wiersz - a może raczej coś w rodzaju pieśni, przylazł sam, gdzieś w autobusie, pomiędzy jednym przystankiem a drugim...
Obce słowa pochodzą z języka kirgiskiego, a więc
tokoł - druga żona
ałyk - rowek, którym spływa woda / zwykle kopie się tam, gdzie posadzone są młode drzewa /
ak eszyk - wielka miłość
a zakończenie już w tekście

[Leon Gutner]

I bez wyjaśnień Leo zostałby kupiony . Takiego żalu miłośnego zawodu dawno nie czytałem .
Niom to mam - jak chciałem

Cudne to jest - pełne , prawdziwe .

Z ukłonem L.G.

[Gloinnen]

moje piersi,

mój miły,

moje łoże,

moje dłonie,

moje okno

moje serce

Przynajmniej część tych powtórzeń warto zastąpić czymś innym, żeby ubarwić wiersz, który kompozycyjnie jest bardzo dobry, klimatyczny. Widziałabym go chętnie jako piosenkę, przy akompaniamencie melodii inspirowanej właśnie kirgiskim folklorem. Mogłoby być ciekawie. Ale tekst wart dopracowania i zrobienia czegoś z owymi nieszczęsnymi zaimkami.

Pozdrawiam,


Glo.

[tea]

Ech, Glo, to właśnie istota ludowych pieśni... Tam się nikt nie op **** z zaimkami...Zresztą specyfika języka : chciałam, aby wyglądało jak zerżnięte z pieśni

[Gloinnen]

Myślę, że dobrze odczytałam Twój zamysł, zaimki bym strawiła, jako element stylizacji, ale aż tyle?

Choć możliwe, że się nie znam.

[Gorzki Dziad]

Herbatko!
Tragiczna ta miłość!
Wierszyk niestety tyż.
te wszystkie łzy, podroby (konkretnie serca) i sporo innych "detali" już dawno się ograło i zbanalizowało.
Może spróbuj inaczej?

[tea]

Ech, Dziadu, Dziadu....dziad swoje - a ja, Baba - swoje. Ty mi golono , a ja strzyżono

[e_14scie]

coś mi się w tym podoba, a drugie coś woła, że nie bardzo.
Chyba mało przemawiają do mnie kirgijskie wtręty

[P.A.R.]

chciałaś zapuszkować u(od)czucia
prawie Ci się udało ...

[skaranie boskie]

Tym razem odpuściłbym czepianie się zaimków.
One, przez swoje wyjątkowo wielkie nagromadzenie, tworzą swoisty klimat.
Do mnie trafia.
Uważam, że to dobry wiersz.
Nawet te obcojęzyczne wstawki brzmią interesująco i dodają pewnej tajemniczości.
Wiem, zaraz się dowiem, że wszystko wyeksploatowane, że wtórne, że - za Dziadem - podroby i płyny ustrojowe...
Ok, macie rację szanowni oceniacze.
Tylko wiedzcie, że moda to nie wszystko. Czasem oprócz wierszy ludzie piszą poezję.
A ta lubi odbiegać od schematów.

Tea, podoba mi się ten wiersz.
Pozdrawiam