po latach

[coobus]

Głowę umyję wieczorem,
że wcześnie... nie szkodzi, wiem.
A rano szaty ubiorę,
świątecznym znaczone dniem.

Zegar przyśpieszy swe bicie
i da mi umowny znak,
i będę gotów o świcie,
o świcie bladym, o tak…

Wtopię się w głuche milczenie
i wszystko wyda się snem.
Zmierzę się z dawnym marzeniem,
zmierzę się, zmierzę z tym dniem.

A potem dzwonek zadźwięczy,
zaskrzypi znajomo próg,
mocniej się chwycę poręczy,
niepewny miękkich nóg.

Po schodach zejdę powoli,
jak w jakimś męczącym śnie.
Pomyślę… boli, wciąż boli,
bo nie minęło, o nie.

Nie zechcę patrzeć jej w oczy,
ukryję drżenie i strach,
lecz wzrok jak pijak się stoczy,
bezwolny taki, że ach...

Nie zechcę witać wylewnie,
podejdę twardy jak głaz,
lecz głos załamie się pewnie,
załamie… jak już nie raz.

A potem, potem, potem…
czas stanie, jakby na złość.
Nic się nie zacznie z powrotem,
a jednak… zacznie się coś.

[Leon Gutner]

Wiesz Coob że masz we mnie fana takich nastrojów .
Mam twój folderek w którym kolekcjonuję sobie twoje forumowe publikacje .

Z tego i z innych twoich wierszy wylewa się to co Leo sam tak bardzo lubi wylewać . Niewyobrażalny żal , smutek , tęsknota i istota świadomości tego jak wszystko przemija i jak komplikujemy sobie życie sami na własne żądanie .
Składasz w zasadzie proste słowa i oczywistą treść w ogromny worek emocjonalny .
Wszystko o czym piszesz dotyczy każdego człowieka.
A ten człowiek czy chce czy nie musi przystanąć i dotknąć twoich treści .

Tak właśnie ich dotykam .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

oj, Coob, zdarza się i tak w życiu, że po latach odzywa coś, co dawno obumarło, a jednak...
Zamyśliłam się, czytając...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[iskierka]

Pięknie pisze, podobają mi się twoje wiersze

[Malwina]

Głowę umyję wieczorem,
że wcześnie... nie szkodzi, wiem.
A rano szaty ubiorę,
świątecznym znaczone dniem.

Cały wiersz przyjmuję bez żadnych zastrzeżeń.Tylko w pierwszej zwrotce szaty wydają mi się niedzisiejsze, już myślałam,że będziesz może dalej królewiczem.Jeśli to zamierzone,ze względu na wyjątkową sytuację, to rozumiem.Pozdrawiam

[skaranie boskie]

Spodobał mi się ten wiersz.
Taki niepokój o nadchodzące szczęście, przetykany wspomnieniem chwil minionych...
A wszystko ujęte w nieprzewidywalne wersy. Niby takie proste rymy, a przecież mają coś w sobie.

No to za powodzenie peela.

[ono]

nie kolekcjonuję wierszy jak Leon, ale chętnie4 Cie czytam

[e_14scie]

coś co od dawna znajome
choć przecież nie takie jak dziś
gdy wrócę wrócimy precz z chłodem
od nowa zacznę cię pić

Coobus i znów wybacz moje rymowanie

[coobus]

O, tak... to wyjątkowa sytuacja Malwinko, przecież ten peel chyba wcale nie spał tej nocy, szykując się na to poranne spotkanie. Byle czego by nie założył, to musiało być świąteczne... miał na sobie ubranie, ale zamarzyły mu się szaty. I niech mu będzie...
Wypiję ze zgromadzonymi tu sympatykami tego biedaka, za jego pomyślność. I dziękuję

[Maryla]

Piękny wiersz. Treść zmusza do zatrzymania.

A potem, potem, potem…
czas stanie, jakby na złość.
Nic się nie zacznie z powrotem,
a jednak… zacznie się coś.

Nie sposób wrócić do tego, co było, ale gdy się coś kończy, to otwiera się nowa przestrzeń doznań.
Gorące uczucia zostają w nas na zawsze, staja się nieodłączną częścią nas samych.

Za wzruszenia DZIĘKUJĘ