Obojętnie

[Leon Gutner]

Odwieczny święty wyścig z czasem
Znów ci się zerwał spod ubrania
Ze znacznym trybów makijażem
Posmutniał losu zły naganiacz

Do ciebie szedłem - właśnie wchodzę
Zegar zaśpiewa koncert życzeń
Możesz mnie dotknąć nieboskłonem
Albo rozstawić szachownicę

Nie zdążysz zdążyć zanim miniesz
Bo od mijania tu aż gęsto
Sięgnij po chwile nim odpłynie
Wskazówek zasłużona pewność

Gdy teraźniejszość mrokiem zajdzie
Schowasz przede mną każde sedno
Pokochasz mocniej jeszcze bardziej
Lecz będzie mi już wszystko jedno



Listopad 2011

[Ewa Włodek]

Lecz mi już będzie wszystko jedno

lecz mnie już będzie wszystko jedno - tak by mi się lepiej czytało, Leonie, ale może się czepiam?

A wiersz - przypomina mi stare, francuskie przysłowie: prezeny długo oczekiwany nie jest dany, lecz sprzedany...Cóż, peel czeka, ale nie będzie czekał - w nieskończoność...


uśmiechy posyłam do Ciebie...
Ewa

[Malwina]

Leonie, biorę drugą zwrotkę,jest taka ciepła i domowa, rozsiądź się swobodnie

Do ciebie szedłem - właśnie wchodzę
Zegar zaśpiewa koncert życzeń
Możesz mnie dotknąć nieboskłonem
Albo rozstawić szachownicę

[Gloinnen]

Odwieczny święty wyścig z czasem
Znów ci się zerwał spod ubrania
Ze znacznym trybów makijażem
Posmutniał losu zły naganiacz

Początek - moim zdaniem opowiada o przemijaniu. Człowiek chciałby je jakoś oszukać, przechytrzyć, jak najwięcej schwytać w dłonie... a jednak to niemożliwe. Tryby czasu wciąż się obracają. Niezależnie od tego, co byśmy chcieli, dzieje się to, co ma być...

Trochę przeszkadzają mi inwersje i rym gramatyczny - ale data Cię trochę usprawiedliwia...

Do ciebie szedłem - właśnie wchodzę
Zegar zaśpiewa koncert życzeń
Możesz mnie dotknąć nieboskłonem
Albo rozstawić szachownicę

Tak jak w większości Twoich wierszy - opowiadasz spotkanie, pewną relację. Sporo odnajduję w tekście ciekawych wątków. Śpiewający zegar - czyli pewnego rodzaju zawieszenie w czasie, nadzieja, zastygające piękno chwili. "Dotknięcie nieboskłonem" symbolizuje nadzieję, "szachownica" - sugeruje, że pomiędzy peelem a adresatką będzie się toczyła jakaś gra, może walka?

Nie zdążysz zdążyć zanim miniesz
Bo od mijania tu aż gęsto
Sięgnij po chwile nim odpłynie
Wskazówek zasłużona pewność

"nie zdążysz zdążyć" - pozornie banalna konstrukcja, ale dobrze oddaje bezradność człowieka wobec nieuchronności zdarzeń. "Mijanie" się w czasoprzestrzeni, zagubienie, oddalanie się - o tym opowiadają przesuwające się wskazówki zegara."Bo od mijania tu aż gęsto" - mocny, celny obraz przytłoczenia teraźniejszością, której nie da się zatrzymać, albo - która - paradoksalnie - zdaje się nieskończona.

"zasłużona pewność" - według mnie trochę przekombinowana metafora.

Gdy teraźniejszość mrokiem zajdzie
Schowasz przede mną każde sedno
Pokochasz mocniej jeszcze bardziej
Lecz mi już będzie wszystko jedno

Ładna strofa. Utrafiłeś nią w moją poetykę. Piękna pointa, bezpretensjonalna, pełna rezygnacji. Odzwierciedla ona smutną prawdę - że do pewnych rzeczy nie ma powrotu. Nie da się wszystkiego ponaprawiać, a zwłaszcza tego, co nieubłagany czas już nadgryzł, połamał...

W ostatnim wersie zmieniłabym kolejność wyrazów:

"Lecz będzie mi już wszystko jedno".

Pozdrawiam,


Glo.

[Leon Gutner]

Dziękuję Ewo ale w sprawie końcówki posłucham chyba raczej Glo . Jej wersja tej linijki brzmi chyba najlepiej .
Cóż jest jedna rzecz która trwa wiecznie .
To wieczność .

Uśmiechy odsyłam .

Druga zwrotka jest twoja Mal .
Dziękuję za gościnę .

Glo

Mam takie ciche marzenie miewać podobnych czytelników do ciebie . Przekaz wiersza a także myśli i uczucia które go zapisały nie mają przed tobą tajemnic .
Raduje mnie to ogromnie . Oto najlepszy dowód na to wszyscy jesteśmy ludźmi i odczuwamy podobnie - choć z rożnych perspektyw.
Dobrze się czuję czytając twoje odczucia na temat wiersza .
I posłucham twojej sugestii w prawie ostatniej linijki .

Z największym podziękowaniem

L.G.

[iskierka]

Ciekawy wiersz, trafia do mnie całym sercem
świetnie piszesz. Oby wena ci dopisywała

[P.A.R.]

Nie zdążysz zdążyć zanim miniesz
Bo od mijania tu aż gęsto
Sięgnij po chwile nim odpłynie
Wskazówek zasłużona pewność

Gdy teraźniejszość mrokiem zajdzie
Schowasz przede mną każde sedno
Pokochasz mocniej jeszcze bardziej
Lecz będzie mi już wszystko jedno

mnie wszystko jedno nie jest, przynajmniej przy tych dwóch...

[Leon Gutner]

Paradoksalnie weny brak . Nic się nie da napisać w grudniu
Cieszę się jednak że podobają ci się zeszłoroczne " Leony "
Leo dziękuje Iskierce .

mnie wszystko jedno nie jest, przynajmniej przy tych dwóch...

Parze - Leonowi też nie jest wszystko jedno ale jak mówi ostatnia linijka dopiero może być .
Dzięki że mimo ułomności Leonowych wersów wpadasz do mnie czasem

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

I mnie się podobają zeszłoroczne Leony
tak jak ten grudzień biało-zielono-czerwony

mgłą słów spowijasz rzeczy sedno
wybielasz nimi swoją troskę
i pragniesz wmówić obojętność
tam gdzie ktoś kocha jeszcze mocniej

Nie wiem, czy uwierzę w tę obojętność. Ale to bez znaczenia. Spędziłem miłe chwile nad tymi strofami

[misza]

Odwiedzam wiersz Leona.
Nie żałuję