andre II

[pietrek]

andre II

znużony
z lekką nadwagą

w zenicie duszy
w sile zwątpienia

roztrwoniwszy wszystkie uśmiechy

mężczyzna zasiada
na wprost balwierskiego lustra

szron osypuje się ze skroni
w małe zaspy u stóp

jest wielkie ukojenie
w pogodnej paplaninie

chłodnym dotyku
zręcznych rąk

alicja w wieku jego córki
jest bezpieczna i swobodna

po drugiej stronie

myśli:

kto ostrzyże go
ogoli umyje

to już inny sen

[anastazja]

szron osypuje się ze skroni
w małe zaspy u stóp

mężczyznę w średnim wieku. z chłodną Alicją w wieku jego córki - ona spokojna i swobodna, (pewnie z racji statusu peela), który martwi się; ...kto ostrzyże i ogoli.


można darować sobie "go" - podoba się - pozdrawiam

[Jarek B]

...może być...szału nie ma:)

[Alek Osiński]

tytułu nie czaję, czyżby jakiś film?

w każdym razie można wziąć się za tę fryzjerkę;)
ale nie namawiam, podoba się (wiersz oczywiście, nie fryzjerka;)

[pietrek]

andre - pauza

[Alek Osiński]

a, pauza - bym się w życiu nie domyślił, ale to w sumie chyba dobrze,
bo po pauzie jest zawsze druga część...

[Gloinnen]

Tytuł od razu mi się z tym skojarzył.

I jeszcze z czymś...

"Polały się łzy me czyste, rzęsiste (...)
Na mój wiek męski, wiek klęski."
/A. Mickiewicz

Mniej więcej około pięćdziesiątki (statystyczny wiek andropauzy) większość facetów przeżywa pewien kryzys. Bo daleko im do młodzieniaszków-chojraków. Serce szarpie, w kościach strzyka, wątroba nawala... Najczęściej też osiągnęli już pewne wytyczone sobie wcześniej cele (praca, dom, dorosłe dzieci, nawet drzewo posadzone). I przychodzi moment, w którym nagle uświadamiają sobie, że... no właśnie. Co dalej? Czy są jeszcze jakieś wyzwania, ideały? Czy coś jeszcze można zmienić? Do czegoś aspirować? Co odkrywać? Czy już tylko usypywać kolejne zaspy ze szronu ściętych u fryzjera włosów... Patrzeć w lustro i widzieć, jak ucieka gdzieś młodzieńcza świeżość, jak radość pogodnych dni, marzenia, bajki, śmiech dziecka, piękne kobiety, to już inny świat. Nie ta strona życia.

Pozdrawiam,


Glo.