Biedni idą do nieba

[anastazja]

maleńki człowiek w świecie
wielkich
zepchnięty na drugi brzeg cywilizacji
gdzie mur znieczulonych
odgradza
mądrzejszych od odpowiedzialności
małe stopy depczą markowym
po piętach

na betonie bogactwo i bieda
życie i śmierć
choć płomień faluje świeca dogasa
ostatnie pożegnanie

w białych hortensjach
dębowa i sosnowa
słychać szept Ave Maryja
biedni idą do nieba

[ono]

maleńki człowiek w świecie
wielkich
zepchnięty na drugi brzeg cywilizacji
gdzie mur znieczulonych
odgradza
mądrzejszych od odpowiedzialności
małe stopy depczą markowym
po piętach

na betonie bogactwo i bieda
życie i śmierć
choć płomień faluje świeca dogasa
ostatnie pożegnanie

w białych hortensjach
dębowa i sosnowa
słychać szept Ave Maryja
biedni idą do nieba

anastazjo - po zastanowieniu, zrobiłbym takie połączenie strof - a wiersz z moich klimatów - jest super

[atoja]

tam wszyscy biedni...

piękne myśli

[anastazja]

anastazjo - po zastanowieniu, zrobiłbym takie połączenie strof - a wiersz z moich klimatów - jest super

Posłucham pewnie - dzięki ladaco




Dziękuję atoja

[coobus]

Maleńki człowiek opuszcza świat wielkich, z nadzieją, że w tym innym świecie powinni być już równi.
Ale nadzieja matką biednych. Płomień faluje, świeca dogasa. Dalej już tylko ciemność.

[Alek Osiński]

Ana, odnośnie twojego wiersza przypomniała mi się pewna anegdota przytoczona przez Wańkowicza, oto
pewiem stary murzyn po śmierci staje przed bramą piotrową

-czy mogę wejść - pyta się
- jesteś konno czy na piechotę - pyta się św. Piotr
- na piechotę
- to nie możesz

Murzyn wraca i po drodze spotyka dwóch białych
- jeśli nie macie konia, to was nie wpuszczą - przestrzega ich
- ty weź, to może będziesz robił za konia, a my ci wejdziemy na grzbiet i tak wszyscy razem dostaniemy się do nieba
- dobra - przystaje murzyn

Wsiadają mu na grzbiet i docierają do bramy piotrowej i piotr się pyta
- jesteście pechotą, czy na koniu
- konno
- dobra, to konia zostawcie na zewnątrz i wchodźcie...

[anastazja]

Ale nadzieja matką biednych. Płomień faluje, świeca dogasa. Dalej już tylko ciemność.

A może nie coobus. Cieszę się, że jesteś, dzięki

[anastazja]

- dobra, to konia zostawcie na zewnątrz i wchodźcie...

dobre.



Podobny znam, ale raczej nie tu, uwielbiam kawały znam duuuużo .