Na powitanie

[czochrata]

/w rocznicę grudnia/


i spadł nasty śnieg
tak biało się stało
i grożnie
ludzie na ulicach
wyciągali do siebie
zimne dłonie
lodowaciały coraz bardziej
w mieście po pewnym czasie
słychać było chrzęst kości

nie wiedzieliśmy
mróz to
czy śmierć wita

[anastazja]

nie wiedzieliśmy
mróz to
czy śmierć wita

Pamiętam kochana, nie było wesoło, mój mąż strajkował, uparłam się i musiał iść do domu (cholernie się bałam), potem kiedy internowani wyjeżdżali za granicę, było mi żal. Może nie jestem patriotką, ale czy Ci wyżej...mogą spojrzeć w oczy?
Dobrze, że pamięć w wierszu.

Pozdrawiam

[czochrata]

Wiem Anastazjo...to był straszny moment naszej historii,piękne dzięki za komentarz

[iskierka]

trochę smutno się zrobiło,
ale wiersz fajny

[Ewa Włodek]

ooo, Gosiu, jak to dobrze, żeś wspomniała...Iluż to moich znajomych zabrano w nocy, a wrócili - różnie, po paru miesiącach, po paru latach. Nie ci sami - jedni - wraki ludzkie, inni - wstyd mówć...


i moc serdeczności dla Ciebie...
Ewa

[czochrata]

Dzięki Ewuniu-do szybkiego spotkania!!!

[ono]

ja bym bez nasty
po prostu krótko : i spadł śnieg

a cały wiersz? - po prostu super - bez patosu, bez nadęcia bez ozdóbek - zwyczajnie, krótko tak jak było, a wiersz sam wchodzi w duszę

[czochrata]

...ale to któraś z kolei rocznica,Paniladaco więc nasty śnieg...dzięki,że byłeś

[ono]

...ale to któraś z kolei rocznica,Paniladaco więc nasty śnieg...dzięki,że byłeś

ale dla porządku zwracam uwagę , że to 31 rocznica (1981), a więc powinno być nie nasty a siąty lub dziesty, więc jednak obstaje przy likwidacji tej nastki, która nie tylko wprowadza w błąd, ale na dodatek nie dodaje ładnemu wierszowi uroku

[Gloinnen]

ale wiersz fajny

To chyba jednak wyjątkowo niedopasowane określenie do wiersza Czochratki.



W zestawieniu z jego poważną, dramatyczną tematyką - nic nie mówiący (wielu polonistów zresztą na dźwięk słowa "fajny" dostaje gęsiej skórki), pusty i infantylny przymiotnik wypada po prostu przekomicznie...



A wiersz niezwykle udany. Opisujesz wyjątkowy sposób pamiętania wydarzeń stanu wojennego. Krótko, mocno, dotkliwie. Właśnie takie najczęściej są wspomnienia o tych czasach. Szczegóły wymazane z myśli, ale pozostaje ból i wieczne pytania.

nie wiedzieliśmy
mróz to
czy śmierć wita

Pointa - tylko pozazdrościć.

Glo.