Już późno, a jego wciąż nie ma...

[Sede Vacante]

Słuchają mnie.
Zatrzymują się, by dać wszystko.
Słuchają bardzo uważnie.

Coraz ciężej
nie żyć,
nie istnieć,
nie znać drogi do domu …
… na samym dnie serca
przeklinać wiecznego uciekiniera.

Królestwo za konia!

Nie wiem,
co dzień tak samo boleśnie.

Samotność
jak dziwka , bez reszty i
„Cała przyjemność po TWOJEJ stronie”.

Słuchają,
ale nikt nie słyszy.

[ono]

Coraz ciężej
nie żyć,
nie istnieć,
nie znać drogi do domu …
… na samym dnie serca
przeklinać wiecznego uciekiniera.

Królestwo za konia!

Nie wiem,
co dzień tak samo boleśnie.

Samotność
jak dziwka , bez reszty i
„Cała przyjemność po TWOJEJ stronie”.

Słuchają,
ale nikt nie słyszy.

dla mnie tak powinien wyglądać wiersz (bez pierwszej zwrotki)
no i...- to TWOJEJ lepiej by wyglądało bez tych dużych liter (lepiej się krzyczy po cichu)

a wiersz? - podoba się - oczywiście bez pierwszej cząstki

[Sede Vacante]

Dzięki, ale początek jednak jest istotny dla mnie - jasno wskazuje, że "słuchacze"nie mają złej woli, że starają się, tylko nie widzą tego, co istotne.
Pozostawiam.
Jak najlepiej sie krzyczy? Zależnie od sytuacji i potrzeb. Tu krzyk po cichu byłby totalnym nieporozumieniem. Nie krzyczę, by mnie nie słyszeli. Krzyczę, bo chce zakrzyczec cały świat. Wiersz mój to nie tylko techniczno-estetyczne podejście do sprawy/stylu/formy, ale przede wszystkim niemalże plastyczny obraz pokazujący tylko prawdziwe emocje. Dlatego - gdy krzyczę - to krzyczę. Przynajmniej tutaj.
Ale dziękuję za rady i uwagę.

[iskierka]

ładny wiersz. Nie ma się czego czepiać.
Witaj ponownie Sede

[Ewa Włodek]

peel - w jakże trudnej sytuacji - że tak powiem - wewnętrznej. Czuje się sam, jakby zaszczuty przez to, co się w nim kotłuje, niby chce powiedzieć o tym wszystkim wokoło, a nie bardzo potrafi. Więc i porozumienie - staje się niemożliwe. I koło sie zamyka...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[anastazja]

Słuchają,
ale nikt nie słyszy.

To dobre stwierdzenie, albo udają, że nie słyszą. Sede, boleśnie z niemym krzykiem.
Podoba mi się, emocjonalny wiersz.

Pozdrawiam