odejścia i powroty

[semiramida]

ODEJŚCIA I POWROTY

znów jesteś układem scalonym

a inni
niech gadają

wyrzucasz po kolei z pamięci
wszystkie wczorajsze histerie

głupie dziwki
stręczycieli
swołocz od aniołków

i po co
uśmiechałaś się
uśmiechasz nadal

przynajmniej stłucz lustro
będzie łatwiej

[anastazja]

znów jesteś układem scalonym

dobry ten układ scalony semi, czasem warto, powroty bywają słodkie. Stłuczenie lustra może grozić nieszczęściem, (ponoć siedem lat) hi, hi, ja nie wierzę.

Z pozdrowieniem

[Sede Vacante]

Jest tutaj jak dla mnie tajemnicza aura. Przekaz nie oczywisty, ale nie na tyle odległy, by go nie zgłębić. Lubie takie wiersze, które sprawiają, że trzeba sie zatrztymac, zastanowic i odkrywac je, słowo po słowie.
Tutaj świetnie owe słowa dobrane, wyobraźnia potrafi czynić cuda z nimi. Piękna melodia metafor.
I choć "snajperskie", jak ja to nazywam, wiersze, czyli te wyraziste i wdzierające się niemalże "na chama" w dusze wiersze sa dla mnie numerem jeden, to zaraz po nim własnie cudowne wiersze pisane z nieograniczoną wyobraźnią i szerokim wachlarzem metafor, nakazujące asie zatrzymać.
Więc cóż, powrócę, zatrzyma sie na pewno.

[MarkTom]

wyrzucasz po kolei z pamięci
wszystkie wczorajsze histerie

Tak trzymać rozpamiętywanie prowadzi do jeszcze głębszej frustracji. Lustro może się jeszcze przydać

Łączę podrowienia Semi

[Ewa Włodek]

lustro - symbol prawdziwości, samoświadomości...Tak, rozbić je, unicestwić prawdę o sobie - może - najprościej, choć - wcale nie najłatwiej...Przedtem trzeba może wyrzućć z pamięci - wczorajsze histerie, i nie racac do nich...
Taka mi sie refleksja nasunęła przy lekturze, Semi...

z uśmiechami...
Ewa

[iskierka]

Świetna puenta. Bardzo dobry i ciekawy tekst.
Nie mam uwag. Wszystko tutaj jest na swoim miejscu,

[coobus]

A niech gadają... mniej to bolesne niż gadanie z lustrem. Rozstania, powroty... kręci sie to koło