Z cyklu "Hymny dla Jedide Mellassine z Senegtalu

[magellan7]

HYMN O BUKIECIE



Bóg stoi obok mnie.

Uśmiecha się.

Przed chwilą uwolnił sokoła co uwiązł w tarninie.

Zatamował krew ściekającą z poranionych łapek.

- Leć,kolego, leć – szepnął.



Bóg przy mnie stoi.

Ani mu w głowie ukoić mnie w mojej szamotaninie!

Z zadowoleniem przypatruje się

jak z poranionej duszy

kropla po kropli

ściekają wiersze



Bóg schyla się

robi z nich bukiet

- To ja już pójdę do tej twojej Afrykanki

[Ewa Włodek]

ano, ukoić cierpienie zakochanego serca - nie w Boskiej mocy? Ale "zaprotegować" zakochanego - jak najbardziej...Podobaja mi się te hymny...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Gajka]

Magellanie
Twoje wiersze jak harpun