poza nawiasem

[Gloinnen]

znowu wyciągam dłonie przez śnieżyce
w zorze polarne pragnę przelać ciszę

czego szukałaś w przemarzniętych słowach
co chciałaś wygrać i czego spróbować

uchwycić promień który zgasł zbyt wcześnie
rozjątrzyć ciemność zaprzeszłym uśmiechem

nie mów że wolisz - ścięta głupią wiarą
by cię złamano jak bezbronną gałąź

zrzuć z siebie ciepło i serdeczną aurę
pozostań cieniem wtopionym w firmament

nad sennym miastem drżą lampiony szczęścia
już nigdy więcej nie będę

przyrzekam



____________________
Glo.

[jonathan]

Czuję że wiersz jest osobistym przesłaniem skierowanym do kogoś.
Nie wiem jak się odnieśc do zawartej treści, ale tak bardzo mi się podoba, że nie mogłem się powstrzymać.
Pozdrawiam

[iskierka]

Glo, jak mojej koleżance za chiny ludowe
nie mogę wyłapać błędów, ale to i dobrze,
cieszę się jak ktoś jest dobry w tym co mu
sprawia radość,

[Gloinnen]

Dziękuję.


Jonathanie - to taka rozmowa peelki z sobą samą.

Iskierko -

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

znowu wyciągam dłonie przez śnieżyce
w zorze polarne pragnę przelać ciszę

czego szukałaś w przemarzniętych słowach
co chciałaś wygrać i czego spróbować

Glo. melancholijny jak diabli, cudowne metafory, bardzo mnie zatrzymał, w puencie wyczuwam uległość paeelki.

nad sennym miastem drżą lampiony szczęścia
już nigdy więcej nie będę

przyrzekam

[Leon Gutner]

Jonathanie - to taka rozmowa peelki z sobą samą.

Czyli taki " speak yourself " dosyć powszechnie ostatnio obecny w tym co Leo czyta .
Trzeba jednak kunsztu i uwagi aby zapisać podobny dialog z powyższą starannością .
Zwłaszcza w tym jakże trudnym układzie wersów i rymów .

Wiem że obiecujesz na końcu ale - w wypadku pisania - nie dotrzymuj słowa

Sama radość czytania .

Z ukłonami L.G.

[coobus]

Już nigdy nie daj sie wypchnąć poza nawias, bo tam zimno, ponuro, boleśnie.
Bo tam powstają smutne wiersze, ale to akurat zły przykład. Smutek jest w wierszach fotogeniczny. W Twoim również

[e_14scie]

Im bardziej Ci źle, im gorzej się dzieje, im większe smutki/rozczarowania wokół, tym lepsze wiersze się rodzą. Nie wszystkim oczywiście, ale tym co potrafią to umiejętnie zapisać.
Jak Ty.

[skaranie boskie]

Smutna ta rozmowa peelki z sobą.
Jakby taka oczyszczająca.
Już napisano, że ładnie, że rymy, że metafory...
A puenta?
Skądś ją znam.
Nie, nie z żadnego wiersza i ta skądś znana nie jest taka romantyczna...

[Gloinnen]

Nie, nie z żadnego wiersza i ta skądś znana nie jest taka romantyczna...

Nie mów, że przyszła Ci na myśl scintilla...