Jego odejście opłakiwały żurawie

[Alek Osiński]

Informacje o tym zebrane z e-booka
stały się dla nich kanwą opowieści,
gdy bezskutecznie szukając odbicia
składały skrzydła we wzór cembrowiny.

Byliśmy niesyci, kiedy umierając,
w setkach i zagrychach, tylko dla jednego
z ogromnej rodziny, mogła powstać pamięć,
ażeby docenił ich żałobny klangor.

Lub przelot jaskółki, który dawno temu
przez podwójną tęczę, przynosił wieszczenie:
rozpal się zaranna, pochyl jak najniżej
bo bardzo nieśmiało ziemia cię przyzywa.

Gwiazdo, gwiazdo czarowna, kiedy w końcu
będziesz, zapytać się o nas i zechcesz uwierzyć?

[em_]

Czy tam przy końcu na pewno jest wszystko ok?
- będziesz, zapytać się o nas - ?
Wydaje mi się, że wiersz nie jest dostatecznie przemyślany; trochę jakby mieszają się ze sobą różne style i jak dla mnie wygląda to kiepsko.. Ale treść jako taka, jak zawsze u Ciebie robi wrażenie.

[iskierka]

Jak dla mnie, wiersz jest świetnie przemyślany
powinnam tak traktować moje

[anastazja]

Byliśmy niesyci, kiedy umierając,
w setkach i zagrychach, tylko dla jednego
z ogromnej rodziny, mogła powstać pamięć,
ażeby docenił ich żałobny klangor.

Alku - może zamiast "ażeby" żeby,

Gwiazdo, gwiazdo czarowna, kiedy w końcu
będziesz, zapytać się o nas i zechcesz uwierzyć?

w tej końcówce zapisałabym tak jakoś;


Gwiazdo, gwiazdo czarowna, kiedy w końcu
zechcesz, zapytać się o nas i może uwierzyć?

Czytałam gdzie indziej i wciąż go lubię

Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

no tak, tekst jest próbą koegzystencji naszej konwencji
z estetyką...koreańską, czemu koreańską...to powinien
wyjaśnić tytuł;) na ile trafną...nie mi oceniać...

Dzięki Wam za opinie:)

Czytałam gdzie indziej i wciąż go lubię

a to ciekawe, bo nigdzie indziej nie zamieszczałem...

[Gajka]

Alek

http://www.youtube.com/watch?v=bI5n-vKhwMo

[coobus]

Zbierałeś informacje z e-booka, ja zaś spędziłem tam duuużo czasu, w Pyongyangu, widywałem Wielkiego Przywódcę, kłaniałem się przed pomnikiem Wielkiego Wodza, towarzyszyłem marszom z pochodniami, zbiorowym tańcom i defiladom, przeszedłem przez ten świat z innej planety. Śladów cudów w przyrodzie pokazywano mi wiele, taki to kraj, rzekłbym: taka wiara, taka religia. Ten skansen polityczny, jakiego drugiego już nigdy nie będzie, pomijam, dodam tylko: kraj jest bajecznie piękny. I Żurawie też... Pozdrawiam, Alku

[Gloinnen]

Dla mnie ten wiersz to prawdziwy majstersztyk.

Formalnie - biały sonet angielski - brawo!

rozpal się zaranna, pochyl jak najniżej
bo bardzo nieśmiało ziemia cię przyzywa.

Gwiazdo, gwiazdo czarowna, kiedy w końcu
będziesz, zapytać się o nas i zechcesz uwierzyć?

Subtelny, czarowny fragment, świadczący o wielkiej lirycznej wrażliwości.



Tylko pozazdrościć takiego utworu.

Glo.

[anastazja]

a to ciekawe, bo nigdzie indziej nie zamieszczałem...

Nie żartuj sobie nie wierzę, idę tam....sprawdzić?

Masz rację, pewnie czytałam wcześniej tutaj. Ale alos To Ty Alku, na POSTscriptum?
Jestem na kilku portalach, mogę mylić, czy tu, czy tam czytałam.

Przepraszam

[Alek Osiński]

Gajko - dziękuję za żurawie

Coobusie - Kto by pomyślał, w sumie Ci zazdroszczę

Glo - dzięki

Ana - no tak jestem alos, ale tam tego nie zamieszczałem,
zresztą nieważne, nie masz co przepraszać, tak się tylko
zdziwiłem