wspólna droga

[coobus]

wspólna droga
to każdy mały krok
nawet gdy się cofamy

to twój krzyk nad ranem i mój dotyk
po którym zasypiasz
kamień który podniosłaś by mi go pokazać
morska piana gdy strzepujesz piasek z mojej mokrej skóry

to wspólny początek którego nigdy nie zapomnimy
i wspólny koniec jeszcze nie przeczuwany
purpurowa chwila zadumy nad grobami bliskich

to moja wielka cierpliwość dla twoich małych grzechów
i moje wielkie grzechy
wystawiające na próbę twoją wyrozumiałość
godziny kiedy milczymy zawzięcie
rozstania kiedy tęsknota nie potrafi zachować milczenia

to ten wiersz



- - -
(wersja pierwotna)


wspólna droga
to każdy mały krok
nawet gdy się cofamy

to twój krzyk nad ranem i mój uspokajający dotyk
po którym znowu zasypiasz

to kamień
który podniosłaś by mi go pokazać

to morska piana
gdy strzepujesz piasek z mojej mokrej skóry

to wspólny początek
którego nigdy nie zapomnimy
i wspólny koniec
którego jeszcze nie przeczuwamy

to chwila zadumy nad grobami bliskich

to moja wielka cierpliwość i twoje małe grzechy
to moje wielkie grzechy i twoja malejąca cierpliwość

to godziny
kiedy milczymy zawzięcie
to rozstania
kiedy tęsknię za twoim uśmiechem

to ten wiersz

[Ania ayalen]

amen

[Gajka]

to godziny
kiedy milczymy zawzięcie
to rozstania
kiedy tęsknię za twoim uśmiechem

to ten wiersz[/quote]

Szczera prawda C`est la vie

[lczerwosz]

piękny
bym tylko usuną słowo "uspokajający " bo wiadomo a psuje czytanie
bym więcej słów poddał pod rozwagę, trochę nie śmiem, ale co tam.


wspólna droga
to każdy mały krok
nawet gdy się cofamy

to twój krzyk nad ranem i mój dotyk
po którym zasypiasz

to kamień
który podniosłaś by pokazać

to morska piana
gdy strzepujesz piasek z mokrej skóry

to wspólny początek
nie zapomnimy
i wspólny koniec
nie przeczuwamy

to chwila zadumy nad grobami bliskich

to twoje grzechy i moja cierpliwość
to moje grzechy a twoja niecierpliwość

to godziny
kiedy milczymy zawzięcie
to rozstania
kiedy tęsknię

to ten wiersz


bo lekko przegadany a nawet za słodki, niemniej
piękny

[Gloinnen]

Budowanie wiersza na konstrukcji

x to...
to...
to...
to...
itd.

raczej przemawia za pójściem na łatwiznę warsztatową.
Ładne, emocjonalne obrazy stanowią dopiero połowę sukcesu. Potraktuj je jako odpalenie silnika w aucie. Później jednak trzeba umieć nimi precyzyjnie pokierować.

to moja wielka cierpliwość i twoje małe grzechy
to moje wielkie grzechy i twoja malejąca cierpliwość

Z całego wiersza ten fragment mnie zatrzymał. Dobry punkt wyjścia do interesujących przemyśleń.

Pozdrawiam,


Glo.

[Ania ayalen]

Glo, ale ten.wiersz jest tak piekny, te powtorzenia sa jak rytm serca, czynia go zywym

[lczerwosz]

x to...
to...
to...
to...
itd.

mi się tu podobają, może by warto zrobić porządek, poukładać w wyraźny, rytmiczny schemat, zatem sformalizować jednak bezrymnie.
L

[Gloinnen]

ten.wiersz jest tak piekny,

Ja nie twierdzę, że nie jest piękny. Ale piękny wiersz - jak piękna kobieta - potrzebuje odpowiedniej oprawy. Wiesz, fryzjer, ciuchy, biżuteria. Inaczej ta uroda ginie w niedbalstwie.

[Ania ayalen]

taa, fakt, choc nie nosze bizuterii, a czesze sie wiatrem. Z drugiej strony- zauwaz ze zadne blyskotki i ubranie nie uczynia z maszkary cudu natury. Generalnie pieknemu nie zaszkodzi worek a brzydkiemu nie pomoze jedwab.

[Gloinnen]

maszkary

Nie ma brzydkich kobiet...