wiesza się zaginionych

[Alek Osiński]

już sam fakt że musi ją powielać
jest nie do zniesienia
twarz która imituje pamięć
staje się rzadsza z każdą kopią
zmniejsza się pojemność tonera

gdy nie wymyślamy prochu
zżera nawet kość

być może dawno już martwa
wciąż tkwi za szybą lombardu
dłuższy i dłuższy dzień
wśród sprzętów ułożonych
jak po żniwach

żywa karma

aż ryby dadzą się nabrać
na wodę jej oczu

[Arti]

"powielać" - "zniesienia" - "tonera" - "zżera"

wszystko na jeden dźwięk..dla mnie za dużo
(resztę rymów też widzę ale tamte są spoko rozłożone)

dobry wiersz, rytmiczny
z zaskakującą puentą
i like it

Pozdr.

[anastazja]

Podoba mi sie, dobrze sie czyta

żywa karma

aż ryby dadzą się nabrać
na wodę jej oczu

swietna puenta

[Boogie]

Jest , puenta wymiata. Wódą pod ciśnieniem, hej

[Alek Osiński]

Dzięki za komentarze

hej

[Gloinnen]

Mnie też się spodobał wiersz. Bardzo ciekawie rozłożone przerzutnie tworzą interesujący układ przestrzenny. Ładnie bawisz się znaczeniami i do tej zabawy zachęcasz, próbujesz wciągnąć także czytelnika. Utwór można wertować na różne sposoby, a za każdą lekturą odkrywa on inne treści. (no, chyba że ja jestem po prostu tak bardzo ograniczona, że kilka razy muszę tekst przeczytać, by cokolwiek zaczęło mi w łepetynie świtać)

W poincie zastanowiłabym się nad zmianą:

"na wodę w jej oczach"...

Pozdrawiam,


Glo.

[Alek Osiński]

Dzięki zacna Glo za wejrzenie

[Lalaloopsy]

Warto bylo przeczytac. Puenta jest super!