chłodnienie

[Miladora]

ugrzęzłam w środku panoramy
zimowej pory w splocie godzin
szaro płynących za oknami
gdy świt nad ziemią chwile płoży
bezlistne drzewa niebem spina
niczym koronką smużąc ściany
i kładąc świateł blady stygmat
pomiędzy mną a minutami

wzrok skierowany w mętną szybę
w odbiciu miga coś przelotem
trzeszczy podłoga zegar idzie
w bezwymiar czasu poza oknem
zostawia tylko szept wskazówek
blade migawki przeszłych zwidzeń
zasnute cieniem chłodnym kurzem
zebranym w szaroczarną ryzę

na dłoniach stygną ślady zmierzchów
dni wędrujących chmurnym niebem
wokół milknące echo deszczu
zamienia bezdźwięk na elegię
czasami tylko promyk przemknie
drżąc na firankach i w powietrzu
płonie zimowych jabłek czerwień
szukając ujścia w kanwie gestów

[Leon Gutner]

I to jest twoja siła Mila .
Niemal słyszy się jak skrzypi podłoga .

Z przyjemnością L.G.

[atoja]

bardzo klimatyczne to Twoje chłodnienie Miladko... płynie spokojem i harmonią
i nie budzi uczucia zimna - jest w nim wiele ciepłej melancholii

płonie zimowych jabłek czerwień
szukając ujścia w kanwie gestów

płonie zimowych jabłek czerwień
szukając smaku w barwie spektrum

[iskierka]

i nie budzi uczucia zimna - jest w nim wiele ciepłej melancholi

chociaż w wierszu się nie czuje tego zimna
co za oknami.

[Miladora]

płonie zimowych jabłek czerwień
szukając smaku w barwie spektrum

Też mogłoby być takie dopełnienie obrazu, ale wyobraź sobie kogoś stojącego przy oknie, kto trzyma w dłoniach jabłko, przekłada je z ręki do ręki, ogląda, podnosi do ust, a jego czerwień płonie na tle szarości.

Dzięki - Leonku, Atojko i Iskierko - kiedy wszystko chłodnieje, dobrze jest wykrzesać choćby iskierkę ciepła z rzeczywistości, choćby tylko jedną barwę rozświetlającą szarość.

Miłego wieczoru

[e_14scie]

Bogaty wiersz, Milu i pięknie poprowadzony. Metafory

[Sokratex]

świt nad ziemią chwile płoży
bezlistne drzewa niebem spina

Piękny wiersz, a cytat powyżej to właściwie haiku:


zimowy świt
niebo nad ziemią
spina bezlistne drzewa


Stoją te Twoja drzewa, niczym chochoły Wyspiańskiego a od jednego do drugiego tylko niebo zamiast szumu liści:

http://bit.ly/WBrF6M


Pozdrawiam.

[Miladora]

Dzięki, Listeczku i Sokratku.

Miłego wieczoru

[coobus]

Masz i we mnie wiernego czytelnika, właśnie za sprawa takich perełek. Dobrze Ci w perełkach

[anastazja]

wzrok skierowany w mętną szybę
w odbiciu miga coś przelotem
trzeszczy podłoga zegar idzie
w bezwymiar czasu poza oknem
zostawia tylko szept wskazówek
blade migawki przeszłych zwidzeń
zasnute cieniem chłodnym kurzem
zebranym w szaroczarną ryzę

Jest tak delikatny, kiedy się czyta niemal słychać szept wskazówek Milu zatytułowałabym; " Pastelowe chłodnienie".

Serdecznie pozdrawiam