Homomim

[Sokratex]

• • • Rzekł błazen raz: Nie marz
      o, choćby największej, z wież,
      gdy piękną żonę masz -
      wierz mi... (sam zresztą to wiesz!)
      Poema o Niej maż,
      zaś w tamtą - najwyżej wierz.
      
      Król skulił się jak jeż,
      i tak zawrzasnął: Nie strasz,
      gdy jem i ze mną jesz,
      lub zaraz zawołam straż!
      
      Błazen: Cóż... choć ty jesz -
      wygląd masz po tym trupa:
      z przesady tak tyjesz,
      jak ta aktorska trupa,
      co prawie rok nie ma
      jadła, grosz jej nie ciąży:
      solistka ich niema,
      odkąd jest... z tobą w ciąży!
      
      Królowa wtem jak zwierz,
      chwyciła błazna za ryj:
      - To jeszcze mi wnet zwierz
      jej imię i... ziemię ryj!
      Albo się w lochu łudź,
      że czas gdzieś płynie jak łódź.

[Ania ayalen]

rozszelescilo sie strasznie szalonym tancem slow jak liscmi na wietrze

[Sokratex]

rozszelescilo sie strasznie szalonym tancem slow jak liscmi na wietrze

Wulkan poezji drzemie w Tobie, by wybuchać takimi słowami!
Pozdrawiam

[Ania ayalen]

wulkan powiadasz...tak mi sie refleksi-z perspektywy mrowki nawet pryszcz na tylku zdawac sie moze wulkanem..i tylez z niego.pozytku, o przyjemnosci nie mowiac.