Nikt nie kłamał tak jak my

[Marcin Sztelak]

Tak pięknie napisałeś o miłości
- przecież to tylko jedna z moich historyjek,
kochanie.

Czekając na spełnienie apokalipsy
wysyłałem listy do instytucji odpowiedzialnych
za stan wszechrzeczy.
Szanowny Dyrektorze, dalej w podniosłym tonie.
Z poważaniem.

Ty z pasją prasowałaś sterty rzeczy z okolicznych
second handów.
W przerwach ośmielaliśmy się nazywać wspólne
obiady i kąpiele naszym życiem.

Oddalenie było niedostrzegalne, co noc kilka milimetrów,
nagle zacząłem odmierzać tygodnie łyżeczką
do herbaty. Dla mnie desperackie wyprawy w noc,
dla ciebie pocztówki z nieistniejącego raju.

Miałaś tak nieznośnie suche oczy przy pożegnaniach,
później trzeba było milczeć na zgodę.
W końcu nie było czym wypełnić nieobecnej przestrzeni,
już nie trafiliśmy do domu.

Wciąż szukam drogi, choć pewnie masz rację
- zbyt łatwo ją odnaleźć aby to było możliwe.

[Ania ayalen]

czas przemierzany lyzeczkami, minuty.mialkie jak cukier...ech...

[anastazja]

Oddalenie było niedostrzegalne, co noc kilka milimetrów,
nagle zacząłem odmierzać tygodnie łyżeczką
do herbaty.

Uczuciowy cholerka, świetnie z tą łyżeczką.
Do peela, większość tak ma. Po latach docenia się nawet odległość, byleby być obok.

Świetny Marcinie

[Ewa Włodek]

ano, jak tak zwana proza życia potrafi oddalić ludzi od siebie...

pozdrawiam ciepło...
Ewa

[Alek Osiński]

wiersz dobry, chociaż w głównej mierze powtarza znaną myśl,
że nie liczy się cel a droga, a może nawet inaczej, że znalezienie celu
jest w ogóle niemożliwe, lecz droga konieczna, a więc
vivare non est necesse navigare necesse est

jest w tym fatalizm, chociaż urokliwy,
wszystko i tak jednak zależy od punktu widzenia...

[Sede Vacante]

Podoba mi się, czuje się głębię od razu. Żadnych zmyślanych historyjek, żeby mieć co zrobić ze słowami, które się kotłują w głowie. Bardzo życiowe, prawdziwe, momentami metafory bardzo interesujące.
świetnie się czyta poezję, która "nie owija w bawełnę" i nie lukruje.