jakby tymczasy, jakby prawdy neutralne

[em_]

bywa tak źle że już nie może być gorzej
źle tak że trzeba wierzyć w cuda

żeby uspokoić dziecko wystarczy powiedzieć
- a może łzy schowamy do kieszeni
i zapomina o płakaniu
ja trzymam w kieszeniach mleczne zęby lalek
staję się tylko człowiekiem
nie niebem
nie piekłem
człowiekiem pełnym piany i burzy

niewyraźny mesjasz przychodzi nocą
szepcze - gdy jutro słońce będzie leżało na trawniku
a dzień jak kamień wpadnie przez okno
zobaczysz że to kamień który można unieść
nic nie waży jeśli podnieść go z ulgą

niewyraźny mesjasz - też coś
witraż mgielny
wyciągam rękę
zanurzam w niego palec tak myślę
wiercę dziurę w brzuchu mesjaszowi
jeszcze słyszę -
wierz w cuda
wierz ale nie licz na nie


wersja druga z małą zmianą

bywa tak źle że już nie może być gorzej
źle tak że trzeba wierzyć w cuda

żeby uspokoić dziecko wystarczy powiedzieć
- łzy schowamy do kieszeni
ja trzymam w nich mleczne zęby lalek
bo stałam się tylko człowiekiem
który uznaje nadludzkość rzeczy

niewyraźny mesjasz przychodzi nocą
szepcze - gdy jutro słońce będzie leżało na trawniku
a dzień-kamień wpadnie przez okno
zobaczysz że to można unieść
nic nie waży jeśli podnieść go z ulgą

niewyraźny mesjasz - też coś
witraż mgielny
wyciagam rękę
zanurzam w niego palec tak myślę
wiercę dziurę w brzuchu mesjaszowi
jeszcze słyszę -
wierz w cuda
wierz ale nie licz na nie

[Hosanna]

Podoba mi się myśl:

"wierz w cuda ale nie licz na nie"

Lubię wiersze jak skok wzwyż
nie pamiętnik
do tego proza lepsza
dlatego do wiersza - zostawiłabym tylko przepowiednię:

gdy jutro słońce będzie leżało na trawniku
a dzień jak kamień wpadnie przez okno
zobaczysz że to kamień który można unieść
który nic nie waży kiedy podnieść go z ulgą

ceniony przez mnie autor twierdzi ze każdy ruch który nas męczy jest po prostu źle wykonany
być może z codziennością jest tak samo

W każdym razie wiersz był podwójnie inspirujący

Pozdrawiam

[Alek Osiński]

zobaczysz że to kamień który można unieść
który nic nie waży kiedy podnieść go z ulgą

z drugiego "który" można chyba spokojne zrezygnować

ja trzymam w kieszeniach mleczne zęby lalek
i nagle staję się tylko człowiekiem

tutaj też się zastanawiam, czy skoro trzymanie po kieszeniach
tych zębów (zresztą b. ciekawy obraz) jest procederem,
czy nie byłoby lepiej samo -
"i staję się człowiekiem" jako efekt tego zwyczaju
pienienie i burzenie byłoby wtedy również naturalnym efektem...

ale generalnie podoba mi się, pisane jak lubię:)

[em_]

Alku, a więc wyrzucam -który- / mnie wyrzucić -nagle- ale tylko człowiekiem musi zostać, bo kiedy wyrzucę -tylko- wtedy będzie mogło kojarzyć się różnie, a to ma swój konkretny cel.

Dziękuję Wam za komentarze, pozdrawiam

[Alf Abet]

A u mnie jest tak, że tam gdzie się kończy wiara to zaczynają cuda,
nie mogę więc wierzyć w cuda, chociaż się wydarzają, to już nie są
cudami, bo w nie nie wierzę, niemniej ciekawy wiersz...

[em_]

Dzięki Alf :-)