w drodze po świt
Moderatorzy: eka, Leon Gutner
- coobus
- Posty: 3982
- Rejestracja: 14 kwie 2012, 21:21
w drodze po świt
sięgasz
tajemnicy świtu
niewyspana lecz spełniona
myślisz
dobrze jest w tym życiu
w tych ramionach
myślisz
dobrze w takim mroku
z zaborczością skrytą w cieniu
z dojrzałością pełną soków
i w zmęczeniu
czujesz
księżyc bieli plecy
chłód osiada jak pieszczota
pośród ruin swej fortecy
myślisz co tam
tajemnicy świtu
niewyspana lecz spełniona
myślisz
dobrze jest w tym życiu
w tych ramionach
myślisz
dobrze w takim mroku
z zaborczością skrytą w cieniu
z dojrzałością pełną soków
i w zmęczeniu
czujesz
księżyc bieli plecy
chłód osiada jak pieszczota
pośród ruin swej fortecy
myślisz co tam
” Intuicyjny umysł jest świętym darem, a racjonalny umysł - jego wiernym sługą." - Albert Einstein
- Ewa Włodek
- Posty: 5107
- Rejestracja: 03 lis 2011, 15:59
Re: w drodze po świt
to szczególnie dla mnie, Coob...Czasem warto pozwolić, by forteca obróciła się w ruiny. Albo - mieć zludzenia, że było warto...coobus pisze: pośród ruin swej fortecy
myślisz co tam


uśmiechy posyłam...Ewa
Re: w drodze po świt
takie ruinki bywaja uzytecznie podreczne czasem- rzekla pewna wiedzma budzac sie z zachwytu.
- skaranie boskie
- Administrator
- Posty: 13037
- Rejestracja: 29 paź 2011, 0:50
- Lokalizacja: wieś
Re: w drodze po świt
Co tam!
Forteca, nie forteca...
Szkoda życia na ruiny.
Lepiej czytać Coobusa.

Forteca, nie forteca...
Szkoda życia na ruiny.
Lepiej czytać Coobusa.



Kloszard to nie zawód...
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.
_____________________________________________________________________________
E-mail
skaranieboskie@osme-pietro.pl
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.
_____________________________________________________________________________
skaranieboskie@osme-pietro.pl
- Miladora
- Posty: 5496
- Rejestracja: 01 lis 2011, 18:20
- Lokalizacja: Kraków
- Płeć:
Re: w drodze po świt
Tym razem bez większego wrażenia, Coobusku.
A to za przyczyną zbyt dużej jak na mnie ilości zaimków i powtórzeń, które - chociaż zapewne celowe - dość niekorzystnie wpadły mi w ucho.
Czyli sprawa czysto warsztatowa.
Spójrz sam:
- myślisz
dobrze jest w tym życiu
w tych ramionach
myślisz
dobrze w takim mroku
No to do następnego razu.
A to za przyczyną zbyt dużej jak na mnie ilości zaimków i powtórzeń, które - chociaż zapewne celowe - dość niekorzystnie wpadły mi w ucho.
Czyli sprawa czysto warsztatowa.

Spójrz sam:
- myślisz
dobrze jest w tym życiu
w tych ramionach
myślisz
dobrze w takim mroku
No to do następnego razu.

Zawsze tkwi we mnie coś,
co nie przestaje się uśmiechać.
(Romain Gary - Obietnica poranka)
co nie przestaje się uśmiechać.
(Romain Gary - Obietnica poranka)
Re: w drodze po świt
Oj Mila. Wlasnie w TYCH ramionach , zadnych innych. W TYM zyciu, zadnym innym W TYM swiatlocieniu- to jest pol mroku , pol swiatla, autorowi najwyrazniej jakas noc zapadla w serce, stad mrok....jakby co- gdybam tylko sobie
-
- Posty: 1672
- Rejestracja: 12 lis 2011, 17:33
Re: w drodze po świt
Piękny wiersz, ale uważam, że w jego przypadku rymy są zbędne. Szkodzą jak haiku.


- Leon Gutner
- Moderator
- Posty: 5791
- Rejestracja: 30 paź 2011, 22:01
- Lokalizacja: Olsztyn
- Kontakt:
Re: w drodze po świt
Myślę że rymy są dokładnie w tym miejscu gdzie być powinny .
Uwielbiam taką poetykę .
A ty Coob jesteś w niej mistrzem .
Z nieustającym podziwem L.G.
Uwielbiam taką poetykę .
A ty Coob jesteś w niej mistrzem .
Z nieustającym podziwem L.G.
- Miladora
- Posty: 5496
- Rejestracja: 01 lis 2011, 18:20
- Lokalizacja: Kraków
- Płeć:
Re: w drodze po świt
Wiem, Aniu.Ania ayalen pisze: Wlasnie w TYCH ramionach , zadnych innych. W TYM zyciu, zadnym innym W TYM swiatlocieniu

Ale to można uzyskać również bez zaimków wskazujących, które - nawiasem mówiąc - niczego nie wskazują, gdyż nie było wcześniej mowy ani o ramionach, ani o życiu, ani o mroku.
Nie czepiam się sensu, tylko warsztatu, który tym razem akurat mnie nie satysfakcjonuje.


Zawsze tkwi we mnie coś,
co nie przestaje się uśmiechać.
(Romain Gary - Obietnica poranka)
co nie przestaje się uśmiechać.
(Romain Gary - Obietnica poranka)
Re: w drodze po świt
Milu, bo. kazdy ma te swoje ramiona. Obce nie satysfakcjonuja, to pewne, choc w dalszym ciagu gdybam jedynie.
Ty w ogole sie nie czepiasz, czuc te Twoja zyczliwosc w uwagach, mysle ze kazdy chcialby.miec tak zyczliwego doradce.
Ty w ogole sie nie czepiasz, czuc te Twoja zyczliwosc w uwagach, mysle ze kazdy chcialby.miec tak zyczliwego doradce.