(nie)trwały spadek nastroju

[Gloinnen]

Powoli wyślizgują się z palców
poszczególne sznureczki. Nic już nie jest
takie samo. Pokiereszowane
lalki zbiegają ze sceny do schronów.

Poza głównym obszarem zainteresowania,
sól przeżarła deski podłogi. Brakuje
całych dekad na złapanie oddechu.

Ból najczystszej próby, premia
za pracę w szkodliwych warunkach.

Godność z papier-mâché.
Każda głowa rozsypie się wreszcie
w sto jeden ziarenek grochu.

Kto podniesie ze schodów?

Wszystko co przestało istnieć
wewnątrz, na włosku,
oddam za czyjeś odważne i pewne ręce,
które zetrą uśmiech.



____________________
Glo.

[Ania ayalen]

jeszcze jedna roza do Twojego ogrodka . Poruszasz glebokie nuty, jak wirtuoz.

[411]

Wszystko co przestało istnieć
wewnątrz, na włosku,
oddam za czyjeś odważne i pewne ręce,
które zetrą uśmiech.

Doczekalam sie. Nareszcie. Witaj Glo.

To, ze piszesz dobrze, mocno i na temat - to wiemy wszyscy.
To, ze uderzasz w najbardziej niechciane tematy - tez.
Ale wreszcie w Twoim wierszu znalazlam Ciebie.

W koncu nie jest to (Gott sei Dank!) udany zlepek doskonale dobranych slów...
...pisanych przez cyborga (wybacz).
Twoje wiersze od dlugiego czasu byly mi jak odczlowieczone, jakby je pisala nie zywa, ludzka istota, a system.
Wlasciwie taka szara eminencja, która patrzy z boku, wlasciwie jest ponad to cale gówno, ale co pewnien czas plodzi taki, czy inny utwór, bysmy nie zapomnieli kim/czym jestesmy.
Zeby nie bylo niedomówien - nie podwazam (i nie zamierzam tego robic) Twojego warsztatu i zdolnosci obserwacji.
Tu - czapki z glów.

Ale w koncu mamy czlowieka. I to jest najpiekniejsze w tym wierszu.

Milego, J.

[Ania ayalen]

Ups. Zawsze byl, i zawsze jest czlowiek. Moze nie kazdy ma serce na dloni, co nie znaczy ze serca nie ma. I moze nie z kazdego uczucia sie wylewaja, co nie znaczy ze nie czuje.To ze my czegos nie widzimy- nie znaczy ze tego nie ma, to tylko my tego nie widzimy, prawda?

[411]

Aniu, moja mila.

Wyrazilam swoje zdanie, swoje odczucia - co nie znaczy, ze Ty nie masz racji, a Glo serca.
Mysle jednak, ze dosc niefortunnie to wszystko wyszlo - ani ja znawca jakis szczególny (by zabierac glos - musze to powaznie przemyslec na przyszlosc), ani Glo potrzebuje adwokata...
Bez urazy.

Milego,
J.

[Ania ayalen]

Dokladnie. A ja podkreslam roznice pomiedzy bezwzgledna szczeroscia- bez ogladania sie na odczucia innych ludzi ktorych bombardujemy swoja bezwzglednoscia- a prawda, nasza subiektywna, jak wszystkie subiektywne- wzgledna, a wiec uwzgledniajaca uczucia ktore moga wzbudzic nasze slowa. Rowniez Ci zycze milego, mojego milego kiedys zmylam, nie wiem czy jeszcze mi sie objawi

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Oto sprawdzam, jak pisze ktoś, kto zna się na tym i tak wiele pomaga innym .
Wnioskuję, że to genialne . Taka dość długa, ale nie przegadana poezja opisowa. Takie wiersze uwielbiam, takie chciałbym pisać

[Sede Vacante]

całych dekad na złapanie oddechu

Nie kradnij mi myśli
Oczywiście żart z "skradaniem" - ale wyrwałaś mi to prosto z serducha.

Ból najczystszej próby, premia
za pracę w szkodliwych warunkach.

Poza tym, całość absolutnie w moim stylu i dla moich potrzeb.
Niemal bliźniacze stany i sposób ich opisywania. Nie, żebym chciał podczepić się jakoś pod ciebie swoja twórczością, czy broń boże porównywać (jesteś po prostu lepsza). Ten sposób jest podobny przez pryzmat tego, jak sam chciałbym opisać to, co czuję u siebie.
Rewelacyjny wiersz, zarówno zapis, jak i jego "fabuła", krzyk, ból, wszystko jak najbardziej dla mnie.

[anastazja]

podpisuję się obiema pod komentarzem 411 - chociaż ja Cię troszkę znam i wiem, żeś nie cyborg ha,ha.

Wiersz rewelacja, cała Ty Glo.

[Hosanna]

najostrzej odbieram Twoje kursywy

kto podniesie ze schodów

kogo

zdrowego upadłego

chorego upadłego

upadek był nieunikniony czy jest niepotrzebny

widzę bowiem dwa obrazy

kobietę która nie ma siły po raz kolejny podnieść chorego dziecka
i kobietę pijaną
która SIĘ nie podnosi

chce pomocy

obie nie mogą

nietrwale ?