Zanim wyruszę

[Wrzosowa]

Skoro tak czekasz mojej ciszy,
zamilknę od dziś właśnie
i żadnych tęsknot nie usłyszysz
ni grama skrytych pragnień.

Do skrzyń potężnych i szkatułek
pochowam wszystkie myśli,
lecz w sercu zrobię ci zaułek,
byś mógł się czasem przyśnić.

I łoże z życzeń najpiękniejszych
wprost w duszy wnet pościelę -
odpocznij na nim chociaż w wierszach,
niech marzeń spełni wiele.

Każesz mi ruszyć swoją ścieżką
i ja cię nie zatrzymam,
więc kroków oddam się szelestom,
a w mroku zaśnie wina.

Popatrz, już znikam na tych schodach
lub nawet mnie nie było,
lecz póki widzisz, nie przekonasz,
czy to był sen, czy miłość.

[Miladora]

Całkiem ładny, liryczny wiersz, Wrzosku.
Z klimatem niedopowiedzeń...

A tak na marginesie - kilka uwag:

- Skoro tak czekasz mojej ciszy, - w zasadzie poprawna forma to "czekam na ciszę" lub "oczekuję ciszy".
Można ominąć przy okazji zaimek, bo wiadomo, o kogo chodzi - mówi o tym drugi wers:
- Wiem, oczekujesz tylko ciszy
zamilknę od dziś właśnie

- wprost w duszy wnet pościelę - ten wers najmniej mi się podoba. Może zamień duszę na coś innego? I zrób coś z "wprost" i "wnet"? Może tak:
- I łoże z życzeń najpiękniejszych
na zawsze ci zaścielę - masz powyżej serce, więc jest odniesienie

- Każesz mi ruszyć swoją ścieżką
i ja cię nie zatrzymam, - tu też można ominąć jeden zaimek:
- nie mogę cię zatrzymać

- Popatrz, już znikam na tych schodach - "tych" może być zbędne przy innym skonstruowaniu wersu:
- Popatrz, jak znikam już na schodach

No to dobrego

[Gorzki Dziad]

lecz póki widzisz, nie przekonasz,
czy to był sen, czy miłość.

Ech nudzi mi sie, nie mam co robić.
Może by się tak ożenić?

[e_14scie]

a ja sobie poczytałam całkiem sympatycznie

kilka drobiazgów i ok

[JSK]

Całkiem sympatyczny, a dodatkowa "kosmetyka" tylko mu doda urody

[Leon Gutner]

Leo zastrzeżeń nie ma ani grama .
Ani do bliskiej mi treści ani do klimatu .
Przyjąłem niemal jak swój .


Z ukłonem L.G.