szalony latawiec

[wierszonna]

krzyż obleczony

zygzakiem do nieba

[Sokratex]

Tutaj znowu niepotrzebnie:
- szalony
- obleczony

Zamień "szalony" na powiedzmy "niebieski" i już masz obraz a nie określenie.
Krzyż jest nieco nachalny, dobry dla większości poetów ale haiku jest ponad kit zwykłej poezji.
Spójrz, to samo mogłabyś oddać powiedzmy idąc w takim kierunku:

• • koniec sznurka -
    niebieski latawiec
    zawisł pod chmurą/niebem

Popracuj nad tą miniaturką, bo pomysł jest tego wart.



Dodano -- 24 lut 2013, 22:21 --

Aha, chciałbym Cię tylko przed czymś przestrzec: kiedy już nauczysz się pisać haiku, więc także czytać je -
większość wierszy stanie się dla Ciebie niestrawna. I to wcale nie własnych.
Złapiesz się na tym, że nie da się czasami tego płytkiego kitu czytać

Jak myślisz, czemu wszyscy piszą wiersze, a mało kto potrafi napisać dobre haiku?
Ale każdy myśli, że co to te parę słówek - łatwizna!

Dlatego próbuj sama je pisać, już samo to zasługuje na uznanie

[wierszonna]

przy ozdobnych smutkach odpisałam Ci, odnośnie tego, że nie chcę zawierać się w haiku, między innymi własnie dlatego, by nie być w ramach pewnych reguł.

Twoje przeobrażenie mojego tekstu jest b.fajne, ale to już zupełnie inna historia, z innymi skojarzeniami i treściami..

mój tekst jest w sumie religijny, no, powiedzmy.. duchowy, w tym sensie, że przecież każdy człowiek jest krzyżem (obleczonym w materię). są tacy, których droga do nieba jest prosta (mkną do niego jak rakieta ). ale są też latawce (i latawice ), szaleni, miotający sie od lewa do prawa, zygzakiem (jak wąż), jednak dofruną przecież tam gdzie trzeba.

co do niestrawności na niektóre wiersze, to mam tak od początku od przedszkola powiedzmy, gdy po raz pierwszy zetknęłam się z wierszami. dla mnie, jesli wiersz jest nawet formalnie przepiękny, ale nie dotyka jakiejś treści, która porusza moje serce... to.. no cóż...

pewnie jestem okropnie egoistycznym czytelnikiem, no, ale tak mam.

[anastazja]

[wierszonna]

[Abi]

krzyż obleczony

zygzakiem do nieba

• • krzyż
    obleczony pergaminem
    
    po niebo

/A\

[Damian Sawa]

Ładnie. Ma w sobie to co lubię w takich formach.

[wierszonna]

Abi i jeszcze inaczej mnie się skojarzyło w Twoim tekście z poetą (zawsze latawcem ) (pergamin - pismo), "po niebo" - aż po niebo, tak wielki jest zapisany (nawet jeśli pergamin czysty, to przecież potencjalnie)

ale "po niebo" - to też pragnący nieba...

zdrówka

Dodano -- 26 lut 2013, 8:58 --

Damian

[Patka]

Czekam na dzień, w którym mnie jakaś miniaturka poetycka zachwyci, spowoduje, że zdejmę czapkę z głowy i przyklasnę z uznaniem. Drugi marca 2013 roku nie jest tym dniem. Ba, coraz bardziej zastanawiam się nad sensem pisania takich krócizn. Nie lepiej zebrać parę myśli i połączyć je w jeden dłuższy tekst? Po co się tak rozdrabniać?

Nie muszę mówić, że twór mi się nie podoba.

[wierszonna]

zwisa mi powszechne uznanie