Heroina, po trzeciej stronie tęczy

[Marcin Sztelak]

Życie w upodleniu ma swoje dobre strony,
przykładowo obojętność wobec autorytetów.
Bez obłędu moralności żebrząc o seks i inne
pokusy mamy miny wytrawnych graczy
w życie.

Stany lękowe smakują jak chleb razowy,
na zakwasie. Przekleństwa wchodzą w krew
niczym działka od przygodnych handlarzy.

Myślimy, że każdy ma prawo wybrać drogę
tylko w jedną stronę. Zresztą znając ten wybór
od podszewki łatwiej uwierzyć w ostatnią
parę butów.

Później czeka nas jeszcze bliżej nieznany kolor
żałoby i spokój.
Chociaż trudno go nazwać świętym.

[Bożena]

obcy mi ten nałóg- mogę sobie tylko wyobrazić jaki jest straszny-

podoba mi się tytuł

Później czeka nas jeszcze bliżej nieznany kolor
żałoby i spokój.
Chociaż trudno go nazwać świętym.

- puenta nie pociesza choć spokój wydaje się pożądany- dobry wiersz

[Sede Vacante]

Temat dobry, ale mam wrażenie, że delikatnie przegadany. Wolałbym osobiście krócej. Ale to kwestia gustu.
Wersyfikacja, gdzie myśl z jednego wersu przechodzi w drugi i tam się kończy,a zaczyna nowa - nie odpowiada mi.

Ale jest coś w tym wierszu, na pewno nie jest zły. Tylko zależy kto czego szuka i jaki styl lubi.

[Alek Osiński]

Nie wiem, czy warto szukać 3. strony tęczy, bo i druga nie jest łatwa
do dotknięcia, a przcież oprócz nowej pary butów czeka tam solidny garniec...