żebra i żebry

[semiramida]

ŻEBRA I ŻEBRY

wijesz kokony
gniewem i nienawiścią

twoim wyborem
jest także milczenie
wyciosane niezdarnie
w belce
wyjętej z oka bliźniego

jutro
znów cię ograbi
z ostatnich butów

nawet się nie zorientujesz
że leżysz martwy i bosy
pod bramą cmentarną

ciebie też ktoś wystrugał
wiele lat temu
z nadziei

na podpałkę

[Sede Vacante]

Oj Semiramido, już w połowie kiwałem głową z podziwem i niedowierzaniem.
Nie "liżę tyłka", jakby coś, ktoś.
Po prostu niektórzy piszą genialnie.

Wiersz zdecydowanie do "snajperskich", już lecę go "polecić".
Te słowa, te obrazy, ten kunszt oddziaływania na emocje.

Made by Semiramida.

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Ładnie malujesz słowa . Opisy są zrozumiałe, a zarazem bardzo barwne. Ciężko jest przekazać dużo w zrozumiały sposób, ja mam z tym problem.
Tobie jednak wychodzi to świetnie .

Dzięki za miłe artystyczne doznanie

[Patka]

Też bym przyklasnęła jak poprzednicy, gdyby nie to, że używasz słów moim zdaniem oklepanych, tworzących patos, a mianowicie: "gniew", "nienawiść", "martwy", "cmentarna brama" (widziałabym taki szyk). Z drugiej strony wykorzystujesz je w zręczny sposób. Końcówka najlepsza.

[Bonsai(Tomasz Socha)]

A mnie ten patos pasuje. Niech nie zanikają piękne słowa tylko dlatego, Że zaczynamy nazywać je archaicznymi lub po prostu zwiemy patosem .

[Patka]

Nie mówię, że są koszmarnie złe, bo widziałam gorsze patosowanie. :P Po prostu przy pierwszym czytaniu najbardziej mi się rzuciły w oczy. Potem już tak bardzo nie raziły.

[Hosanna]

zacznę od pytań i wątpliwosci

milczenie
wyciosane niezdarnie
w belce
wyjętej z oka bliźniego

odczuwam tu niespójność
z emocji czytam że to ma być coś złego co ON robi
a z logiki wyjmowanie belki z oka bliźniego ewidentnie kojarzy mi się z uleczeniem go , ulgą , aktem miłosierdzia
prawdopodobnie ? chodziło Ci o to nie ze on te belki wyjmuje ale że je tam WIDZI (a źdźbła w swoim nie)

2. piszesz
ciebie też ktoś wystrugał
wiele lat temu
z nadziei

na podpałkę

zastanawiam się
(jestem niewierząca) - jeśli to Bóg miał go wystrugać
w nadziei na podpałkę
to chodzi o to że w nadziei że zapłonie miłością ?

Ogólnie podoba mi się
Bardzo

Człowiek omotany nienawiścią żyje w niej jak larwa w kokonie
wciąż MOŻE wyjść
i zapłonąć

jeśli tego nie zrobi cały jego kokon ochronny nie pomoże mu
bo choć czas spędzony na aktywnej nienawiści minie szybko i namiętnie
umierając nie weźmie swej nienawiści z sobą
zostawi ją z butami i ubraniem
a kiedy będzie nagi

zabraknie mu miłości
i JEJ płomieni
które zaniedbał

[Alek Osiński]

Miałem odczucia trochę podobne jak Hosanna.
To wyjęcie belki wydało mi się dobrym gestem/czynem samarytańskim
na pierwszy rzut oka, myślę jednak, po przemyśleniu
że bardziej chodziło o danie świadectwa, samą milczącą obecność,
której nie można zaprzeczyć, ze względu na jej ciężar...
najlepsza końcówka

Pozdrawiam

[Sede Vacante]

Wybaczcie, że wtrącę, ale zanim autorka odpowie, powiem jak ja to widzę:

"wijesz kokony
gniewem i nienawiścią

twoim wyborem
jest także milczenie
wyciosane niezdarnie
w belce
wyjętej z oka bliźniego"


Jedną z możliwości jest wewnętrzne rozdarcie. Z jednej strony gniew, nienawiść, ale tak naprawdę...nie wyrafinowana i zaplanowana w realizacji, w każdym szczególe. To nienawiść wynikająca z bezsilności, pogubienia we własnym życiu. I wtedy ta sama osoba równocześnie jest nosicielem złych emocji, jak i ma przebłyski dobra w sobie.
Nienawiść odpuszcza na chwilę, a człowiek wtedy chce pomagać i robi to. Niezdarnie, ale robi (tu milczenie jest dla mnie przeciwieństwem gniewnego krzyku). Wyciąga belkę z oka bliźniego, by pomóc, póki nie dopada go zło, jakie nosi głęboko w sobie.

Trudno, że potem ten bliźni zdradzi człowieka, który miał chwilę "słabości". Uwierzył w sens odnalezienia się na nowo w pomocy innym i został zdradzony. A więc pewnie dalej brnie w złe emocje.

Druga interpretacja może być zupełnie inna:
Wyciąganie belki z oka, jako wyciąganie czyjegoś bólu "z ukrycia", na wierzch i napawanie się nim, poprzez milczenie - czyli obojętność, zaniechanie pomocy. Wyciąga się drzazgę, która boli. Pozornie to dobry uczynek. Ale jeśli potem obraca się ją w palcach oglądając jak eksponat, w pewnym sensie pozostawia się na niej ślad swojego milczenia, kpiny, znieczulicy.

Choć osobiście wolę pierwszą interpretację.

Puenta jest oczywista w obu przypadkach:

Jeśli przebłysk dobra - ktoś kiedyś wyjął belkę z oka peela. Lecz zamiast pomóc milczeniem, jako przeciwieństwem gniewu, wystrugał w owej belce zdradę i ból. Teraz peel chciałby czasem dać komuś to, czego sam nie miał. Zamiast zadać ból, lub pozostawić z bólem - zabrać go do siebie i ukoić milczeniem.

W drugiej wersji - dodatkowego zadania bólu poprzez wyciąganie belki z oka i "dobijanie" kpiną - peel kiedyś doznał podobnej krzywdy, Teraz mści się na każdym, kogo napotka na swojej drodze, w taki sposób, w jaki sam został skrzywdzony.

[anastazja]

twoim wyborem
jest także milczenie
wyciosane niezdarnie
w belce
wyjętej z oka bliźniego

jutro
znów cię ograbi
z ostatnich butów

Wydaje sie dość oczywiste, że wyciągnie tę belkę, a nie, że widzi, następna dopowiada, iż ten ktoś ...znów ograbi...
Tak czy siak Semi, napisałaś wiersz bardzo ludzki,

Pozdrawiam.