Nic nie widzę nic nie słyszę

[Mariusz]

Śpij maleństwo wreszcie zły człowiek nie wróci
mama nie dostanie po raz trzeci w gębę
o spróchniałe meble więcej jej nie rzuci
dusza uleciała smolistym gołębiem

Purpurowy deseń na starym dywanie
krzepnie coraz szybciej przy pijackim ciele
niechcąco skutecznie obeszłaś się z draniem
ależ pięknie walnął w kuchenny kafelek

Dźwiękoszczelne ściany schronieniem sąsiadów
wścibskich nie tym razem o ironio losu
nie usłyszą przekleństw znad zimnych obiadów
na ślepotę mają niezawodny sposób

Jednak w blasku kamer odzyskują pamięć
przecież tam od dawna pandemonium trwało
nagle znają wszystkie legendy o chamie
panie to był pijak jakich teraz mało

Chroń nas wszechmogący od życzliwych ludzi
znaleźć w tłumie serce wyzwaniem nie lada
po co białe ręce obcym życiem brudzić
dobrze mieć tuż obok miłego sąsiada

[Intarsja Lumiere]

Śpij maleństwo wreszcie zły człowiek nie wróci
mama nie dostanie po raz trzeci w gębę
o spróchniałe meble więcej jej nie rzuci
dusza uleciała smolistym gołębiem

Purpurowy deseń na starym dywanie
krzepnie coraz szybciej przy pijackim ciele
niechcąco skutecznie obeszłaś się z draniem
ależ pięknie walnął w kuchenny kafelek

Dźwiękoszczelne ściany schronieniem sąsiadów
wścibskich nie tym razem o ironio losu
nie usłyszą przekleństw znad zimnych obiadów
na ślepotę mają niezawodny sposób

Jednak w blasku kamer odzyskują pamięć
przecież tam od dawna pandemonium trwało
nagle znają wszystkie legendy o chamie
panie to był pijak jakich teraz mało

Chroń nas wszechmogący od życzliwych ludzi
znaleźć w tłumie serce wyzwaniem nie lada
po co białe ręce obcym życiem brudzić
dobrze mieć tuż obok miłego sąsiada

Witam, dobry warsztatowo wiersz, treść dojmująca.

[Malwina]

Samo życie, ludzie są coraz bardziej obojętni, po co się mają narażać.Smutno się zrobiło

[skaranie boskie]

Moim zdaniem wiersz rewelacyjny nie jest.
Piszesz o starej prawdzie, że ludzie udają, że nie widzą otaczającego ich zła a raczej, że nie chcą go widzieć. Nic nowego pod słońcem.
Niestety, nie zgodzę się z Intarsją, że wiersz jest dobry warsztatowo. Jest raczej przeciętny.
Jedynymi dobrymi cechami wyróżniającymi wiersz jest równa długość wersów i dokładna średniówka.
Już z akcentami bym polemizował. Nie sylabotonik to jednak więc te możemy odpuścić.
Trochę mi w wierszu brakuje interpunkcji, a skoro już jej nie ma to wręcz przeszkadzają wielkie litery na początku każdej strofy.
No i mankament ostatni - rymy.
Po prostu słabe. Gdyby jeden się trafił banalny lub gramatyczny, przymknąłbym oko. Tu jednak jest odwrotnie. Te dobre nie wymagają liczenia.


Pozdrawiam i czekam na kolejną próbę. :piwo:

[Gloinnen]

Przeczytałam uwagi Skarania. Nie do końca się z nim zgodzę.
Nie, żebym broniła tego, co stanowi mankament wiersza, ale np. w kwestii rymów - gramatycznych jest akurat mało:"wróci-rzuci" i "sąsiadów-obiadów". Raptem dwa.
Wiersz moim zdaniem o tyle nietrafiony, że jakoś mi ta forma, miękka, rytmiczna, melodyjna nie pasuje zupełnie do tematu. Problematyka ciężka jak sku****syn, a balladowy charakter utworu, pomimo niektórych dość mocnych zwrotów - jak "nie dostanie w gębę" - osłabia jego siłę oddziaływania na czytelnika.

Najlepsze według mnie są dwie pierwsze strofy, druga zwłaszcza, potem już uciekasz w ton moralizatorski. Tak, jakbyś w rymy ubrał pogadankę społeczną. Szkoda, że zabrakło pomysłu na bardziej obrazowy i plastyczny opis tych obojętnych sąsiadów.

Pozdrawiam,
:piwo:

Glo.

[Miladora]

Dobry rytmowo wiersz, z przekazem, jedynie dobór słów i ewentualnie niektórych rymów bym przemyślała jeszcze.
Drażni na przykład pewna trywialność - "mama nie dostanie po raz trzeci w gębę".
I - "ależ pięknie walnął w kuchenny kafelek" - w jeden kafelek?
A także - "Śpij maleństwo wreszcie zły człowiek nie wróci" - jeżeli maleństwo, to pewnie niczego jeszcze nie rozumie, choć i tak dziwne jest takie drastyczne przekazywanie małemu dziecku zdarzeń.
Przy okazji - "spróchniałe meble" - nie można "zniszczone", czy tp? Drewno nie próchnieje tak szybko w warunkach domowych.
W zasadzie są dwa wyjścia - zrobić z tego ostrą balladę, albo też stonować.
A co do interpunkcji, to chyba korzystniejsze byłoby w tym przypadku jej pełne zastosowanie, skoro używasz wielkich liter.
I to tyle. :sza:

Dobrego

[Mariusz]

Skaranieboskie..wskaż mi błędy warsztatowe..o ile się na tym znam techniczne..pomyśl dobrze zanim odpiszesz:)

[Mariusz]

miradolo..drażni?..super..współczuję braku empatii..nie pochwalam sztywnego podejścia do tekstu..robią to tylko ludzie pozbawieni uczuć..

[Mariusz]

Gloinnen..pomysł jest aktualny i ubrany w odpowiednią formę..czemu nikt tego prawidłowo nie odczytał..rzuciłem prosty tekst a wszyscy poszli drogą -b-:d

[Miladora]

miradolo..drażni?..super..współczuję braku empatii..nie pochwalam sztywnego podejścia do tekstu..robią to tylko ludzie pozbawieni uczuć..

Mam wystarczająco dużo empatii, żeby postawić się w sytuacji małego dziecka, któremu w ten sposób opowiada się o śmierci ojca. I o tym, że matka nie dostanie już w gębę.
Jeżeli to zaczyna się jak kołysanka "śpij maleństwo", to może drażnić ta konwencja.
Czy swojemu dziecku byś to opowiedział?
Bo ja nie. Starałabym się ochronić jego dzieciństwo przed takim zderzeniem z brutalnością i zachwytem, jakże on pięknie walnął o kafelek. Bo w ten sposób uczy się jedynie przemocy, a nie wrażliwości na to, że po drugiej stronie ściany sąsiedzi nie reagują.
Więc w zasadzie do kogo jest adresowany ten wiersz?

A co do sztywnego podejścia, to jest to wiersz, który publikujesz, więc spodziewasz się konstruktywnych komentarzy, tak sądzę. Przepraszam, że nie zdołałeś wycisnąć mi łez z oczu.

Dziękuję :wis