wszystko żyje

[lczerwosz]

rzeźbiony sekretarzyk
ciemne zakamarki
za drzwiczkami
stęchły papier

unosi się zapach
lasu wody piasku
ludzie mówią
blask aż mrużę
pod światło niewiele widać

już nie otwieram
używkę dawkuję
ale przez chwilę
jest jak kiedyś

[meandra]

jest w nim tajemnica i magia, którą lubię.
zmieniłabym tylko szyk w tym miejscu, zobacz.

ale przez chwilę
dawkuję używkę
jak kiedyś


dobry wiersz.

pozdrawiam ciepło

[lczerwosz]

Dzięki za odwiedziny
no sam nie wiem, myślałem aby dać"

już nie otwieram
używkę dawkuję
ale przez chwilę
wszystko żyje
jak kiedyś
pewnie bym przegadał wtedy

[meandra]

pomyśl. czasem warto zmienić szyk, aby nadać głębi przekazowi.
ostateczna decyzja zawsze należy do autora. jestem tylko cichą sugestią
majaczącą gdzieś za Twoimi plecami.

bywaj

[Gloinnen]

ludzie mówią
mrużę

Ten fragment mi nie pasuje do całości. I nie podoba mi się brak dopełnienia po "mrużę" - już była dyskusja podobna pod wierszem Mordercy Poetów - na ile możemy zakładać, że to oczywiste, co jest mrużone.
Ja uważam, że nie. Budowanie wieloznaczności poprzez wyrzutnię to dość ryzykowny zabieg poetycki. Ale to jest tylko moje zdanie.

Klimat w wierszu jest. Choć nie lubię takich sformułowań - o klimacie, nastroju - be! Powiem inaczej - Twoja refleksja ma ciekawy koloryt.

Pozdrawiam,
:piwo:

Glo.

[Intarsja Lumiere]

rzeźbiony sekretarzyk
ciemne zakamarki
za drzwiczkami
stęchły papier

unosi się zapach
lasu wody piasku
ludzie mówią
mrużę
pod światło niewiele widać

już nie otwieram
używkę dawkuję
ale przez chwilę

jak kiedyś

Witam Dobry, mało słów i dużo treści

[lczerwosz]

Dzięki za krytykę.
Ładnie brzmi słowo Meandry:jestem tylko cichą sugestią
majaczącą gdzieś za Twoimi plecami
Glo - masz rację, miałem z tym pewien problem
Spróbowałbym tak:
unosi się zapach
lasu wody piasku
ludzie mówią
blask aż mrużę
pod światło niewiele widać

Chciałby wiedzieć chociaż, co to jest wyrzutnia, przerzutnia i inne takie tam.

[Gloinnen]

Elipsa (wyrzutnia) – figura retoryczna – opuszczenie elementu zdania oczywistego ze względu na kontekst wypowiedzi (elipsa kontekstowa) lub ze względu na sytuację wypowiedzi (elipsa sytuacyjna), który przy odbiorze daje się zrekonstruować. Często występuje w postaci równoważnika zdania.

W elipsie kontekstowej opuszcza się element, bądź elementy zdania, ze względu na kontekst wypowiedzi, przy czym bardzo ważny jest powód tego pominięcia.

Najczęściej używana w mowie potocznej (skrót myślowy), a także jako środek artystyczny, umożliwiający kondensację treści i dynamizowanie wypowiedzi literackiej.

(źródło: wiki)

:piwo:

Glo.

[lczerwosz]

Glo, dzięki. Trochę mnie zawstydziłaś, z Wikipedii korzysta nawet nawet Pan Prezydent, a ja zapomniałem tam zajrzeć.

[laura bran]

rzeźbiony sekretarzyk
ciemne zakamarki
za drzwiczkami
stęchły papier

unosi się zapach
lasu wody piasku
ludzie mówią
blask aż mrużę
pod światło niewiele widać

już nie otwieram
używkę dawkuję
ale przez chwilę
jest jak kiedyś

witam :)

jeśli mogę dodać coś od siebie:
1. zrezygnowałabym z "się"
2. brak spójności obrazów. najpierw mamy zapachy w światło, potem przechodzimy do używek, które mocno zmieniają klimat. dlatego zrezygnowałabym z "używkę dawkuję".

ciepły wiersz.

Pozdrawiam
/lu