gdzieś luty kwitnie palmami

[iTuiTam]

• • • gdzieś luty kwitnie palmami
      pod niebem postrzępionym cieniem
      niżej jaszczurki oczy uciekają szybciej
      w stronę chłodną sylwetki
      
      czy z tam wygnańcy zimy zatrzymamy
      tu światło w sobie na płynące wieczory niebieskie
      od śniegu i płomienne pokazy ściętych klonów
      na wspomnienia okutane niepokojem dzisiaj
      
      jutra kiełkują w terminarzach
      na ścianach kreślą cienie najwyraźniej
      mamy siebie za mało nieświadomi
      i tak pięknie nam w niespodziankach
      
      znowu przypalone grzanki snują się
      pod dachem już melodia przedwiosny
      ścieli strużki soplami kropli się
      w przebiśniegach zamiera niepewność
      
      niecierpliwią się nasze tete-a-tete
      
      
      
      © iTuiTam
      5 III 2013

[Damian Sawa]

Porusza mnie ten wiersz... To bardzo dużo znaczy dla czytelnika...

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Faktycznie porusza.
Stosujesz inwersję. Bardzo dobrze się ona tutaj układa. Dobrze ją stosujesz.
Inwersja jednak może ozdobić wiersz .

[Bożena]

jutra kiełkują w terminarzach
na ścianach kreślą cienie najwyraźniej
mamy siebie za mało nieświadomi
i tak pięknie nam w niespodziankach

- ciepła strofa- całość pachnie wiosną- więc pozdrawiam

[iTuiTam]

Porusza mnie ten wiersz... To bardzo dużo znaczy dla czytelnika...

A mnie cieszy i też bardzo dużo znaczy.

dziękuję za czytanie,

Dodano -- 09 mar 2013, 11:12 --

Faktycznie porusza.
Stosujesz inwersję. Bardzo dobrze się ona tutaj układa. Dobrze ją stosujesz.
Inwersja jednak może ozdobić wiersz .

Oczywiście zgadzam się z Tobą i z inwersją...
Wiem, że jest tępiona, podobnie jak tzw 'dopełniaczówki'. Są jednakże miejsca poetyckiej przestrzeni, w których inwersje i matafory dopełniaczowe czują się u siebie.

Dodano -- 09 mar 2013, 11:13 --

jutra kiełkują w terminarzach
na ścianach kreślą cienie najwyraźniej
mamy siebie za mało nieświadomi
i tak pięknie nam w niespodziankach

- ciepła strofa- całość pachnie wiosną- więc pozdrawiam

Wiosna niedaleko, to prawda.
Dziękuję za czytanie, Bożeno.

[anastazja]

pod dachem już melodia przedwiosny
ścieli strużki soplami kropli się
w przebiśniegach zamiera niepewność

ładne to, przywołujesz tę wiosnę, ale ja u siebie jakoś nie widzę. Za daleko.

[coobus]

Ja też Ci przyklasnę , lubię taki zapis myśli i odczuć. Malujesz rzeczywistość równie dobrze obrazem, jak i słowem