Odgwieżdżanie

[Gloinnen]

Tak łatwo spłonąć od kłamstw,
Tak łatwo spłonąć od prawd,
Lecz najokrutniej jest żyć
Z samotnym sercem gwiazd.*
/J. Kofta



Jak dopasować wczorajszą słodycz
do dzisiejszej pogardy? W oczy
srebrzysty pył, aby nie dostrzegły
kija w plecy, tudzież w gniazdo żmij. Rozgrzebujesz,
pożyczasz od nich uśmiech, na kolejne przymiarki.

Wiele razy należy sobie przypominać,
że połowa gwiazd od dawna
nie istnieje. Choć mogą jeszcze
komuś przyświecać
w powolnym dobijaniu.

Wyrejestrowani z nierzeczywistości
poszukują punktów zapalnych.
Im mętniejsza woda, tym trudniej
zobaczyć odbicie. Świetna zabawa,
wywracanie galaktyk na lewą stronę.

Człowiek brzmi
szlachetnie na ustach. Odkąd
go skrzywdziłeś, nazywasz
gadziną. Szlam lśni w nocnym poblasku.
Nikt nie wyjdzie czysty z kloaki,
nawet pod gwiazdami.

(...) dobrze wiesz,
że miłość znaczy śmierć**

Ułomne litery rozsypane w kosmosie
nie mają tutaj nic do rzeczy.



*J. Kofta, "Serca gwiazd" (piosenka Haliny Frąckowiak).
** tamże.
____________________
Glo.

[411]

Ladnie, Glo. Znam te piosenke, a Ty sie pieknie wpasowalas w calosc.
Lubie Cie taka stoicko-spokojna; jak Hera - patrzysz, dumasz i zapodajesz nastepny zbiór doskonale dobranych slów. Tak pisz.

Misie, J.

[Hosanna]

słodycz i pogarda na jednym koniu jeżdżą
chociaż w różne strony

Ci z zapalnymi punktami w sobie
szukają ulgi
w punktach zapalnych
na zewnątrz

"odkąd go skrzywdziłeś nazywasz gadziną"
ze zdumieniem (od innych ) dowiedziałam się na psychologii

że najbardziej nienawidzimy tych których skrzywdziliśmy
a oprawców darzymy skryta lub jawną miłością

ogarnia mnie lęk na samą myśl ze ... ja też ?

Nikt nie wyjdzie czysty z kloaki,
nawet pod gwiazdami.

I tu będę jako optymistka dyskutować
kloaka to tylko nasze własne niestrawione wyrzutki
nawet wpadniecie w nie
to nie katastrofa
woda i mydło zmyją

rysunek gwiazd w sercu
pozostanie

Bardzo mi się podoba
właśnie się zastanawiam bo ja pisze wiersze rzadko
Skąd u Ciebie tyle ... tematów emocji walki

[lczerwosz]

. Odkąd
go skrzywdziłeś, nazywasz
gadziną.

...za to, żeśmy winni, obojeście umrzeć powinni". To przenoszenie wina z siebie na innych jakże jest częste w życiu codziennym

[Sede Vacante]

Choć mogą jeszcze
jeszcze komuś przyświecać

Celowo dwa razy "jeszcze"? Mnie troszeczkę gryzie.

A poza tym:
Uwielbiam ten styl. Może po prostu dlatego, że jest dla mnie łatwy do ogarnięcia. Czysty, wyrazisty przekaz okraszony naprawdę pięknymi, bardzo ciekawymi metaforami.
Absolutnie nie jest banalny, ani trochę. Ale jest podany tak, że można go zrozumieć niemalże intuicyjnie.
Bardzo rozumiem jak to jest, choć nie cieszę się z tego, bo wolałbym, aby jak najmniej ludzi poznało tę stronę życia. Tu nie ma nic "do oglądania" - w takim życiu. Tu trzeba byłoby spieprzać, z tego syfu.
A jednak, czasem nie ma dokąd i "za co". Więc musimy w tym tkwić.
Rewelacyjny wiersz. Poleciłbym go do wiersza miesiąca, ale pewnie do czasu nominacji zapomnę tytułu
A to, że jesteś adminką i nie bierzesz udziału?
Rewelacyjny. Powinien mieć szansę na umieszczenie w rankingu.

[Gloinnen]

Dzięki, Sede, za zwrócenie uwagi na błąd, oczywiście, że jedno "jeszcze" do wywalenia.



Wiersz jest niejako ilustracją do słów Tacyta: Właściwe jest ludzkiej naturze nienawidzić tego, kogo się skrzywdziło.

411
Wiesz, życie zderza nas z najróżniejszymi sytuacjami. Poeci są w tej uprzywilejowanej sytuacji, że mogą próbować je głębiej, mocniej pojąć, oglądać z rozmaitych perspektyw, uczyć się na nich życia. Pisanie nie jest jedynie "wywaleniem z siebie" emocji. To przede wszystkim doskonały sposób na zrozumienie świata, siebie i innych.

Miśki stadne!

Hosanno

Odnośnie kloaki - pomyślałam sobie, że w momencie, gdy ludzie zaczynają się krzywdzić, nienawidzić, niszczyć - nie można tak do końca postawić linii oddzielającej plugawość od czystości. Najczęściej uruchamiane są mechanizmy, które w obydwu stronach budzą mroczne instynkty, choć pewnie odmiennej natury. Nieraz miałam do czynienia z sytuacjami, gdy obiektywna ofiara zamieniała się w szuję, albo - dla odmiany - atakujący okazywał się w gruncie rzeczy nie taki najgorszy... Czyżby w każdym było coś i ze świętego, i z kanalii? Co decyduje o tym, która z tych sił przeważy - w danym momencie? A życie składa się przecież z nieskończoności prób. Czy z każdej wychodzimy nieskazitelni? Raczej nie...

Leszku - racja.

Sede - nie da się uciec od tego, że jesteśmy ludźmi.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie,

Glo.

[Maryla Stelmach]

lubię gwiezdne.

[Toni]

ciekawe przemyslenia, słuszne rzecz jasna

zatrzymał, pobudził do refleksji

dzięki

[Gloinnen]

Marylo, Toni - dziękuję.

[Halszka55]

.. ja tobie ty mnie i chcieć czystym być nie da rady - w mętnej przestrzeni nie ma nieba ani gwiazd ;-)=
- chciałabym tak pisać! dzisiaj słodycz jutro pogarda - o tak sporo tutaj słów nie z kosmosu