Zmiana

[jaa83]

Zmieńmy świat nim będzie za późno
Wciąż szukamy dobrych gwiazd – na próżno
Dobre chwile policzę na palcach jednej ręki.
Nic oprócz tej życiowej udręki.

Czego chcesz od życia?
Ciągle tylko kasa, kasa, kasa.
To jest gra
Wielki wyścig z czasem.
Wiem, jak to działa,
Wiem, o czym pisać
Nudzą mnie schematy
i stereotypy.

Nikt nie będzie mi mówił, co mam robić.
Nikt nie będzie mi mówił, jak mam żyć
Co było już minęło, co jest to jest
i będzie co ma być.

Wszyscy mówią, że można
Wszyscy mówią, że jak chcesz to masz
A życie nieźle daje popalić nieraz.
Wierzysz we wszystko co mówią media
ich słowa stanowią dla Ciebie „fortunę”
„Twoje Imperium”{ biblią} jest,
Skreślasz ludzi na nic nie bacząc,
a Ty jesteś czystą kartą the best
Prawdy szyderstwem nie zwalczysz.
To co powiesz zapomnieć chcesz,
Nienawiść zwróci się przeciw Tobie,
Miłość zawsze górą jest.
Ciągle ranisz słowami,
Wciąż oceniać chcesz.
Innych masz dzisiaj za nic,
Przecież jesteś the best



Ile jest warte to, co napisze „Superexpres”,
Przecież oni z tego mają żer.
My będziemy silni miłością.
Oni wnet sami zniszczą się.

Choć ludzie wyszydzają nas,
Choć ludzie przekreślają nas
Wierzę w ich dobroć.
Bez niej nie istniał by świat.


Nie będzie im tez szmal potrzebny
Na wiecznościach.
Zło ogarnęło cały świat,
Nie mogą pozostać.
Jeszcze kiedyś będą szukać bliskości,
ogarnie ich niemoc.
Nigdy nie będą mogli ujrzeć pomocnej dłoni.
Nikt ich przed nimi samymi nie obroni.
Za krzywdę wyrządzoną drugiemu.

[Gloinnen]

Nudzą mnie schematy
i stereotypy.

...w poezji.

[jaa83]

Witam!



Ogólnie, w poezji jak najbardziej też nudzą mnie stereotypy
Dziękuję Wam bardzo za wszystkie komentarze.
Jak również pozytywne jak i negatywne!
Chociaż tych takich bardzo negatywnych nie mogę pojąć.
Nie wiem co w moich utworach jest takiego złego. Przecież pól świata pisze samotności, o swoim stosunku do mediów o niepowodzeniach itp.
Ja nie lubię bawić się w wymyślanie rożnych rozbudowanych metafor i symboli.
Zamierzałam w swoich tekstach pisać o rzeczywistości taki sposób, w jakim ja ją postrzegam. Uważam, że nie jest to też w żaden sposób narzucanie zdania Czytelnikowi.
W tych tekstach zawarte są jedynie moje własne przemyślenia na temat otaczającego mnie świata i ludzi i absolutnie nikt nie musi, a nawet nie powinien się tym sugerować.
Wielu autorów w wierszach, piosenkach itp. Pisze wprost o swoich własnych odczuciach i to w cale nie oznacza, że muszą tak myśleć wszyscy, wiadomo, że to jest tylko i wyłącznie zdania Autora.. i można się z tym utożsamiać lub nie.
Jeżeli zaś chodzi o PATOS , to szczerze jestem na Was wściekła.
Moim zdaniem, najlepiej uczucia wyraża się w utworach literackich, to jest po prostu najlepsze miejsce dla wyrażania miłość, bólu, smutku itp.
Dla mnie i jak zdążyłam się zorientować, nie tylko dla mnie pisanie wierszy mało uczuciowych nie ma sensu.
Jakby wszyscy mieli pisać tak jak Wy proponujecie, to mało kto by pisał z radością wiersze, czytał je i recytował!!!


Pozdrawiam serdecznie:
Sylwia.

[411]

A ja myslalam, ze to piosenka...

Masz racje, Sylwio, ze

najlepiej uczucia wyraża się w utworach literackich, to jest po prostu najlepsze miejsce dla wyrażania miłość, bólu, smutku itp.Dla mnie i jak zdążyłam się zorientować, nie tylko dla mnie pisanie wierszy mało uczuciowych nie ma sensu.

tylko, ze czasem zwyczajnie lubimy inne formy, inne typy, moze rymy, a moze na bialo? Przed chwila napisalam, ze o gustach sie nie dyskutuje, wiec pozwól, ze nie rozwine dalej swojej mysli.

Natomiast uwazam, ze ten tekst doskonale by sie sprawdzil na jakims happeningu - na zasadzie skandowanego recytowania z (delikatnym) podkladem muzycznym.
O stronie technicznej sie nie wypowiem, bo zwyczajnie nie wiem, do jakiej kategorii zaliczyc utwór.

MIlego, J.

[Maryla Stelmach]

m ożna na ten utwór popatrzeć dwojako. niesie on wartość emocjonalną, jeżeli ktoś lubi sie utożsamiać. jeżeli chodzi o wartość literacką, to kto to wie z nas tak na sto procent, że nie. znamy już takie stwierdzenia i takich twórców, którzy wbrew opiniom osiągnęli sukces. wiersz musi żyć własnym życiem, mieć ducha. to coś, co czyni go wyjątkowym, a jego wyjątkowość jest trudna do opisania. jest coś takiego w tym wierszu zawartego co czuję, a co nie umiem zdefiniować. tyle mogę powiedzieć z czystym sumieniem.