zapach lasu

[skaranie boskie]

Zapach lasu


Znów dziś lasem zapachniało.
To mało,
bo i ciepło jest szalenie.
Chyba zapuszczę korzenie
w tym lesie.
Wiatr ciepły niesie
zapach po śniegu.
Wiosenny szczegół…

Błądzę wspomnieniem –
Przez okamgnienie.

Już po wszystkim -
to było, minęło. Niskim
młodnikiem a potem
przez bór tam i z powrotem.
Ach! Ta historia z pamięci!
Świat się zakręcił
już tyle razy!
Tyle razy…

Znów dziś wiosną zapachniało,
choć wokół biało.
Skąd wraca leśny niepokój
w szalonych wspomnień potoku?

Minął. Znów spokój błogi.
Mech przyozdobił
pnie drzew.
Na ścieżce zaschła krew.

A przecież już jej nie ma.
Czy nie zginęła?
Nigdy nie zginie!
Nawet po zimie...


Olsztyn
1 marzec 1982



skaranie boskie

[atoja]

Nie będę wytykała, gdyż klimaty moje
a wiersz jak widzę ma już swoje lata
i urok też...

[Ewa Włodek]

las zima a w nim - wiosenne klimaty. Fajnie, jak wspomnienie dawnej miłości czy choćby - zauroczenia. Tylko ta krew na ścieżce - czy to ślad po polowaniu, czy metafora "krwawiącego serca" peela?...Wiersz - jak widzę - stary, ale -jary...

pozdróweczki posyłam...
Ewa

[Leon Gutner]

Fakt lat minęło sporo . Leo w tym roku szkołę zaczynał podstawową .
Co do wiersza sam wiesz Skaranie .
Ale i tak już byłeś niezły .

A jako ze w mieście moim napisany wzbudziłeś uśmiech ciepły w Leonie .

Z ukłonem L.G.

[skaranie boskie]

Cieszę się, Atoja, że będziesz wytykała.
Sama widzisz, że wyciągnąłem wiersz z lamusa.
Tym przyjemniej wiedzieć, że ma coś oprócz lat.


Ewo, wiosenne klimaty nie darmo tam trafiły.
Pamiętam, jakbym wczoraj brnął w śniegu tym lasem, w którym naprawdę czuć było pierwsze podmuchy wiosny. A krew? Interpretacja jest przywilejem i zarazem zaletą czytelnika...


Leonie.
Powinieneś znać ten las. Ciągnie się od stacji kolejowej Olsztyn wschodni bodaj, przy ulicy Artyleryjskiej w kierunku novotelu. Dziś może się inaczej nazywać - nie wiem. Tym lasem, ukrywając się przed patrolami, bo stan wojenny szalał, przemykałem się chyłkiem, wieczorną porą do pierwszej wioski leżącej 2 - 3 kilometry stamtąd. Kilka wierszy z tamtego okresu o tym lesie wspomina. Fajnie, że Cię zaciekawił.

[Leon Gutner]

Nie ma już tego Lasu Skaranie ..wszystko jest zabudowane . Został tylko kawałek za novotelem

Z ukłonami L.G.

[Miladora]

Ja też nie będę wytykała.
Skoro to wiersz z 82 roku.

Ale sam przyznaj, że brzmi naiwnie.
I pewnie bardziej by pasował w Miłych złego początkach, skoro to taki staruszek.

Przyznam, że na początku nieco zgłupiałam przy czytaniu.

Zdrowie - za smętne początki o wiele lepszych jeszcze nie końców.

[skaranie boskie]

Masz rację, Miladora.
Natychmiast go tam przenoszę.
Jakoś zapomniałem, że mamy taki dział.

[Julka]

skaranie
poczekaj z tymi korzeniami jak śnieg stopnieje
Kocham lasy i wiersze o nich,
a szczególnie napisane przez skaranie,
bo są bardzo czytelne, jak lubię.
Gamoniowata Julka sęków nie trawi
Uwielbiam zapach żywicy, napisz dla mnie wiersz,
żeby pachniał żywicą, Ty to potrafisz

[skaranie boskie]

Myślisz, że potrafię?
Nie wiem, z weną u mnie krucho ostatnio...
Ale dla Ciebie - hmmm...
To zobowiązuje. Nie obiecam, ale wszystko się może zdarzyć.
Tymczasem pięknie podziękuję za słuszną recenzję.