Zaciszenie

[Marcin Sztelak]

Śpij, jeszcze czas
nam się przesącza przez szpary w drzwiach.
Póki co są dni i karty
kalendarza.

Jutro to za wiele oddechów stąd,
aby były policzalne na tak nieskomplikowanym
abaku jak palce.

Śpij, będę ci opowiadał
życia. Ciche ja cmentarz, niewyobrażalne.
A kiedy nam już braknie westchnień
spłoną fotografie.
Przeminiemy z dymem, lecz to nieważne.

Śpij, nie chcesz widzieć,
że płaczę.
Albo nawet przeciwnie.

[Alek Osiński]

fragmentami - bardzo, ale końcówka, jak na mój gust, jednak za bardzo wspina się na wichrowe wzgórza
chociaż ostatni wers próbuje wytrącić z rąk chusteczkę...

Pozdrawiam:)