Kolorowy sonet

[niepozorny]

Piękno ludzkiego życia zaklęte w kolory.
Jak śniegu biel niewinna śródleśnej polany
lub w pierwszym ząbku dziecka, radośnie witanym
i dziwnym jej odcieniu na włosach chocholich.

Tyle odmian szarości, że trudno je zliczyć;
to w nadchodzącym zmierzchu, w losie bez wydarzeń.
Smutkiem myśli zasnuje w spięciu z adwersarzem,
naznaczy charakterem ubogą dzielnicę.

I jesień, gdzie królują nasycone barwy;
choć niby umieranie w rozkwicie urody,
a tyle ludzkich względów potrafi zaskarbić.

Czerń zwykle przypomina - czas ustąpić młodym.
W zgodzie z naturą rzeczy, postać się przygarbia.
Naprzemiennie w przyrodzie wschody i zachody.

[Ewa Włodek]

opis życia "z punktu widzenia kolorów" - że tak powiem. Ciekawie...

Ale się przyczepię:

w pierwszym ząbku dziecka, długo wykluwanym

wykluwać się - jest stroną czynną, a tu zostało użyte w stronie biernej, tak, jakby ten ząbek nie wylkuwał się sam, tylko - był przez kogoś wykluwany. Może warto - poprawić?

pozdrawiam ciepło...
Ewa

[Leon Gutner]

Świetny klimat - doskonała końcówka .

Z uszanowaniem L.G.

[niepozorny]

Ewo - spróbowałem i dziękuję za namowę.

Leonie - jak zwykle serdeczny uścisk prawicy.

[Julka]

niepozorny

Fajnie, fajnie, fajnie.
Kolory i życie - jak najbardziej
można jego aspekty malować i malować,
według swojego widzenia.
Pozdrawiam

[niepozorny]

Julko - dziekuję za odwiedziny i pozdrawiam.

[semiramida]

Filozoficznie i ładnie:))) semi.

[niepozorny]

Semiramido - miło mi Cię poznać. Łączę pozdrowienia

[Miladora]

Bardzo ładny sonet, Niepozorny.
Z dobrym przekazem i ładnym rytmem.

A po poprawce Ewuni nie ma się już do czego przyczepiać.

No to za kolorowe życie

[niepozorny]

Miladora - Z Twoich ust usłyszeć pochwałę - to dla mnie wyróżnienie. Bardzo serdecznie pozdrawiam