Na spotkanie

[misza]

Już późno, w pustym sklepie duch jesieni przemknął.
Dziewczyna liczy utarg, ale spod klawiszy
sonata księżycowa wysnuwa się miękko,
wyrasta las olchowy i biała mgła wisi.

Ze wstążek partytury wyfrunęły cyfry,
zaświeciły gwiazdami na niebie Północy.
Taka noc, nie powtórzy się w życiu już nigdy;
więc weszła, brodząc w trawie pełnej czystej rosy.

Zanurzyła się we śnie, na zawsze przepadła;
wiatr jej wplatał we włosy platynowe iskry.
Jasny dom coraz bliżej, widzi jego światła.
Postać stoi na progu, bo czeka ktoś bliski.

[Ewa Włodek]

cóż, piękne marzenia i myślowe, duchowe wycieczki możliwe są wszędzie i zawsze, nawet w pustrym sklepie na koniec dniówki. Wystarczy, jesli się jest wrażliwym i na chwilę zamknie oczy. No, albo - zaśnie ze zmęczenia, bo taka opcja - jest baaardzo prawdopodobna...
A Ty, Miszko, opisałeś tak, że można - i tak, i tak...

uśmiechy posyłam liczne...
Ewa

[misza]

Nawet przy sklepowej kasie można czasami usłyszeć "sonatę księżycową".
Serdecznie pozdrawiam, Ewo

[Leon Gutner]

Bez zastrzeżeń - a pierwsza strofa - majstersztyk .

Z pozdrowieniem L.G.

[misza]

Czyli, jak na czeladnika, za którego się uważam, znośnie
Serdecznie Cię pozdrawiam, Leo!

[nienażarty]

Już późno, w pustym sklepie duch jesieni przemknął.
Dziewczyna liczy utarg, ale spod klawiszy
sonata księżycowa wysnuwa się miękko,
wyrasta las olchowy i biała mgła wisi.

Ze wstążek partytury wyfrunęły cyfry,
zaświeciły gwiazdami na niebie Północy.
Taka noc, nie powtórzy się w życiu już nigdy;
więc weszła, brodząc w trawie pełnej czystej rosy.

Zanurzyła się we śnie, na zawsze przepadła;
wiatr jej wplatał we włosy platynowe iskry.
Jasny dom coraz bliżej, widzi jego światła.
Postać stoi na progu, bo czeka ktoś bliski.

ktoś, ciepłym wzrokiem patrzy, jak wypełnia pita
gdyż formularz mu pachnie jak wonny hibiskus
wat razem z dochodowym od ręki nalicza
wydoi do ostatka romantyczny fiskus

pozdrawiam

[skaranie boskie]

Tego romantycznego akcentu brakowało mi w wierszu.
dla obu Panów.

[misza]

Och, Nienażarty

Dałeś do wiwatu! Jedną strofą, zmieniłeś mi wiersz
w ponury horror

Fioletowa Małpo

Oto, jakie zacne efekty daje praca kolektywna

[Mariusz]

świetnie napisany tekst..jedynie w trzecim wersie drugiej strofki zbędny ( moim zdaniem ) przecinek ..poza tym czyta się przyjemnie
pozdrawiam

[misza]

Ach, te przecinki!

Dziękuję, Mariuszu, za zwrócenie uwagi
i pozdrawiam