kurwom na drogę

[Jarek B]

jako dziecko

nie byłem rozkoszny

szczupałem dziewczynki

czułem jak już staje



alkohol piłem na krechę

kredytów już nie spłacam

odeszli wierzyciele



zresztą pierdolę

życie poezję

teściową



tych parę wersów

tak sobie piszę

zwyczajnie



jak anioł

[Gloinnen]

szczupałem

Tu masz chyba literówkę.

czułem jak już staje

kredytów już nie spłacam

Te dwa "juże" brzmią fatalnie - moim zdaniem można zrezygnować w pierwszym ze wspomnianych wersów:

"czułem jak staje" ---> jest OK.

W sumie wiersz taki jak jeden z wielu - w Twoim stylu. Przeszedłby niezauważony, gdyby nie pointa; ostatnia fraza porusza: "zwyczajnie jak anioł"... Zwyczajność anioła każe się zastanowić nad ostateczną refleksją, wyłamuje się z myślowego schematu. To ciekawe... Masz na myśli anioła-stróża z dziecinnej modlitwy? Czy "fallen angel" - jak się nieraz mówi o upadłych kobietach...

To Ci się udało.

Pozdrawiam,


Glo.