kochaj mnie

[Maryla Stelmach]

czekam noc idzie może drzwi otworzysz przychodzisz wreszcie cieszę się ogromnie stoisz wzruszony światło masz na twarzy
i dłonie wyciągasz do mnie


1

chodź pochodzimy po wsi nocą
mówisz jest ciemno drzwi otwieram
świerszcze zbudzimy w stogu siana
niech się powłóczą razem z nami
a kiedy wiejskie krajobrazy
w pleciony koszyk zbiorę świeże
ty je postawisz w naszym domu
jak piękne zdjęcia drogie komuś

2

księżycowo i różowo
pachnie latem w moim domu
wiatr do okna stuka zimny
a ja nie dam cię nikomu
ciebie kulo złota miodu
słoneczniku przeogromny
razem dobrze nam tak w domu
tylko wiatr wciąż w okna stuka

3

w moim domu rosną kasztany
wieją wiatry tańczy liść złoty
a ja myślę że dobrze jest w domu
w kasztanowe wchodzić aleje
bo tu czasem przychodzi z koszykiem
jesień złota i zbiera kasztany
i maluje mi złotem ściany
i świeci

4

w środku nocy gra tamburyn
świeca się dopala
dzwonią wiatry za oknami
gwiazda złota chodzi
w moim domu czas nie czeka
tu się kocha szczerze
w środku nocy gram o szczęście
i mówię pacierze



kochaj mnie bo pewnego dnia świt za oknem stanie nie ten sam
i cóż ci powiedzą chłodne dłonie o świcie że kochałam cie kiedyś nad życie

WESOŁYCH ŚWIĄT WIELKANOCNYCH

[Hosanna]

Bardzo kobiecy wiersz ...
To kobiety szykują w naszym gatunku gniazdo kuszące ciepłem i bezpieczeństwem

ale Ty chcesz jeszcze wyjść
choć stuka coś za oknem
włóczyć się budzić świerszcze

wyjść i wrócić do domu
bo tam
" czas nie czeka
tu się kocha szczerze"

gdzieś w tym wszystkim podskórny lęk się przeplata
ze miłość ustanie i dłonie będą chłodne
wspominać

Wszystkiego najlepszego Marylko

[Nilmo]

Wiersz z gatunku "przeszłościowych". Wykorzystane tutaj środki stylistyczne, niestety nie służą ani indywidualności podmiotu, ani oryginalności wiersza. W epoce wdrażania żarówek energooszczędnych, kolejne w poezji, dopalające się świece fałszywie kopcą, gwiazdy bledną, a aleje kasztanowe nieromantycznie bombardują.
Oczywiście nie uważam, że tematy i motywy używane często w przeszłości, nie mają prawa występować i dzisiaj. Mają prawo. O ile są oryginalne. Tutaj niestety uważam że tak nie jest.
Dziękuję.

[Maryla Stelmach]

Hosanno, dxiękuję.

Robercie, dziękuję także.

[anastazja]

kochaj mnie bo pewnego dnia świt za oknem stanie nie ten sam
i cóż ci powiedzą chłodne dłonie o świcie że kochałam cie kiedyś nad życie


madry wiersz Marylu. Trzeba umrzec, zeby ktos kochal bardziej.

Pozdrawiam jeszcze swiatecznie.

[Maryla Stelmach]

anastazjo, dziękuję.