czas jagód

[coobus]

smutek okien wybielił się w szybach
pełna kropla spłynęła po twarzy
deszcz ramieniem nas tuli przyjaznym
ciasną bluzkę
przeszkleniem rozrywa

wielobarwna pokusa się rodzi
wyzłacana promieniem jak zboże
myśl że wkrótce cię znowu ułożę
w cieniu sosen
w kołysce jagodzin

kilka jagód z leśnego kosmosu
w zakamarkach ukryjmy jesieni
żebyś mogła się czasem rumienić
na wspomnienie
paproci i wrzosów

gdy już pora bezlistnych gałęzi
deszczem innym się zjawi nie takim
rozmazanym podpisze się znakiem
pętlą chłodu
przydusi w uwięzi

może kilka tych jagód potrafi
wstrzymać wyrok wiecznego uśpienia
jak ten deszcz ze swym ciepłym ramieniem
jak stuletni
sosnowy baldachim

---

przed korektą, fragment drugiej zwrotki

...myśl że wkrótce cię znowu ułożę
w cieniu sosen
pośród jagodzin...

[P.A.R.]

smutek okien wybielił się w szybach
pełna kropla spłynęła po twarzy
deszcz ramieniem nas tuli przyjaznym
ciasną bluzkę
przeszkleniem rozrywa

w przeszkleniach rozrywa

jako i Ty duszę czytelnika...
cytowanym najznaczniej

[Leon Gutner]

Tym razem Par mnie wyprzedził
Cóż

W najczulsze struny Leona uderza twoja poetyka . Daje mi radość i staje się inspiracją .
To poetyka " żalu nad przemijaniem"

Jesteś w tym mistrzem Coob .

Chylę Głowę L.G.

[Miladora]

ciasną bluzkę
przeszkleniem rozrywa

Dla mnie "przeszkleniem".

Ładny wiersz, Coobuś.

Mała sugestia:
- myśl że wkrótce cię znowu ułożę
w cieniu sosen
pośród jagodzin - w tych wersach masz wszędzie po 6 zgłosek, a tu tylko 4.
Dałabym dla wyrównania (bo haczy):
- myśl że wkrótce cię znowu ułożę
w cieniu sosen
pośrodku jagodzin

gdy już pora bezlistnych gałęzi
deszczem innym się zjawi nie takim
rozmazanym podpisze się znakiem
pętlą chłodu
przydusi w uwięzi
może kilka tych jagód potrafi/baldachim

Szkoda, że się rymy powtarzają.

- kilka jagód z leśnego kosmosu/może kilka tych jagód potrafi - też powtórzenie. Może parę owoców potrafi?
No i masz "jagody" zaraz po "jagodzinach".


Miłego

[marta zoja]

Twoje słowa otwierają oczy na miłość... łaskawą i cierpliwą... może jak przejrzę...wypłaczę się... znajdę ją w jagodzinach... Dziękuję z nadzieją poczekam... Zosia

[iTuiTam]

• • • Jagodowo się zrobiło, nastrojowo
      i sosnowo...
      
      Pines From Train 8p.jpg
      Piękny kontrast jagód i białego smutku w oknach.

[coobus]

Dzięki, Elu. To zdjęcie wstawiłbym chętnie, pod tym wierszem, na swoim blogu. Jeśli pozwolisz.

Milo - sylabę uzupełnię, choć nie jest to w moim przekonaniu (już je poznałaś) konieczne.
Tematu powtórek nie ruszam, bo będziesz ich miała u mnie wiele, często bardzo dużo, po prostu je lubię i nie przeszkadzają mi, w mojej dewiacji są nawet środkiem wyrazu, swojego rodzaju instrumentem poetyckim. Kwestia punktu widzenia, jak zawsze. Często są uzasadnione, tu na przykład też. Powracam nimi do punktu, do którego chcę powrócić. Tu akurat słowo owoce nie zastąpi słowa jagody. Odbiorca straci trochę z tego, co chcę przekazać. Że warto zabrać coś z tych pięknych jagodowych chwil na przyszłość, mieć przy sobie to wspomnienie w późniejszych odległych chwilach, kiedy wiosna będzie już tylko wspomnieniem, kiedy już inne deszcze schłodzą świat.Warto je zachować, jak talizman, jak ciułany przez lata kapitał. Wspomnienia...
To tak ogólnie, myślę, że mnie rozumiesz. Tak więc zmieniam tylko to jedno słowo. I za tę sugestię dziękuję

P.A.R, Zoja, Leo - znowu mnie podbudowaliście. Dziękuję

[iTuiTam]

Dzięki, Elu. To zdjęcie wstawiłbym chętnie, pod tym wierszem, na swoim blogu. Jeśli pozwolisz.

Oczywiście, proszę bardzo.
(Zrobione nb z okna pociągu w Polsce, gdzieś na trasie północ-południe.)
a wiersz jest... jagodowy

[Ewa Włodek]

ech, Coob, ileż w Twoich wierszach dobrego, ciepłego uczucia...Szczęściarz, kto może tak pisać i ma dla kogo...
Poczytałam z przyjemnością o tych - borówkach (tak u nas mówią na to fioletowo-czarne i pyszne, co gdzieś indziej zwą - jagodami)...

uśmiechy posyłam liczne...
Ewa

[atoja]

ukołysała mnie Twoja leśna ballada pachnąca jagodami...