skrzydła

[coobus]

Dostrzegam niedoskonałości wiersza, wysłucham uwag, ale nie naniosę poprawek. Wiersz powstał w dniu 10 kwietnia 2010, wieczorem. Tak samo jak jeszcze drugi wiersz, który zamieszczę teraz. Zapis chwili.
- - -



gdybym odeszła, pomyślała ona
kto by się nim zajął
kto poprawiałby mu krawat i koszulę
kto by przygłaskał zwichrzone białe włosy
kto chroniłby go
przed pazernością tego świata

anioł miał przymknięte oczy
trudno powiedzieć czy to słyszał...

gdybym odszedł, pomyślał on
kto by ją czule przytulał
i ocieplał pocałunkiem
by dalej tak promieniała
by ludzie ją kochali

anioł obniżył swój lot

straszny ten las, pomyślał on
patrząc z góry
tak jakby nad nim czuwał anioł śmierci
a nie anioł stróż

straszny ten las, pomyślała ona
tak jakby zieleń karmiła się w nim
czerwoną rosą

znam ten las
pomyślał anioł

opuścił na chwilę zmęczone skrzydło
którym ich chronił
i natychmiast wyrosło przed nim drzewo

odeszli razem...

[Hosanna]

anioł który pozwala wyjść z Lasu

zastanawia czemu anioł zmęczony

i czy akt wyrastania drzewa odnosi się do drzewa z Tego lasu i jest mrocznym elementem przecież anioł opuścił skrzydło które ich chroniło i Drzewo z Lasu mogło ich dopaść
wtedy odchodzenie moze znaczyć ze np razem umarli


albo akt wyrastanie drzewa wnosi nadzieję gdyż jest to nowe drzewo które staje im na drodze aby dalej w Zły Las nie szli
zawracają wiec ku dobremu
bo tak działa anioł
na rzecz dobra

ciekawe

[stary krab]

Wcale się ten wiersz nie zestarzał. A jest mi naturalnie bliższy, niż sugestie współudziału osób trzecich w poczynaniach anioła.

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Inie nanoś tych poprawek, bo to całkowicie niepotrzebne

[em_]

Piękny, trochę jak ballada..
Podoba mi się bardzo takie obrazowanię, jakby napisać kawałek innego świata.
Myślę, że nie wymaga poprawek

[anastazja]

jest świetny nic mi nie trzeba więcej coob.

[Bożena]

nic nie zmieniaj- jest świetnie i wciąż aktualny- mimo tych 3 lat

[coobus]

Nie, nie zmieniam, to naprawdę zapis chwili. I taki zostanie

[iTuiTam]

...
i natychmiast wyrosło przed nim drzewo

odeszli razem...

Opowieść o... no właśnie: o niej o nim o lesie i aniele?
Jedna warstwa - widoczna, jasna jak... las.
Druga warstwa - niejasna, jak mroczny las i anioły.

Zapis? Rzeczywiście, czasem piszą za nas chwile i wtedy żadna ingerencja nia ma siły.

I przypomniała mi się tu niejedna moja foto-grafika a także pewne zdarzenie...

serdecznie
ituiTam

[Sede Vacante]

Bardzo ciekawe podejście - temat widziany oczyma trzech osób, ciekawe prowadzenie narracji, oryginalność.
Co do samego tematu - tak bywa, że nie chcąc swoimi decyzjami krzywdzić innych, krzywdzimy zniewoleniem samych siebie. A jeszcze, jeśli źle odczytujemy tych innych wolę, myśląc, że nas potrzebują, gdy jest zupełnie na odwrót, robi się dramatyczny galimatias.
I tak przeżywamy to życie patrząc na innych, a sami niewiele z niego mamy.
Prawdziwe i niebanalnie ujęte.