nad ranem

[jabberwocky]

Sny, co w poduszce mojej uwięzione
są obietnicą, a będą wspomnieniem.
Nie opowiedziane, jeszcze nie wyśnione
tam w puchu czekają nocy odpowiedniej
miękko otulone jak skarby bezcenne,
jak klejnoty koronne co ceny nie mają.

Nagrodą się staną za noce bezsenne
i wraz ze mną tej nocy jedynej czekają
kiedy nic już nie mając i wszystko straciwszy
tylko sny pozostaną w poduszce ukryte
i już mnie nie spotka los gorszy, straszliwszy.
Sny się owe wyświetlą w mej głowie nad ranem.

[Leon Gutner]

Trochę za dużo snów ...
I zapis mógłby być inny .
Kierunek zaś całkiem sensowny i pojawia się - zdaje się - oczekiwany przez Leona nastrój .

Z uszanowaniem L.G.

[SamoZuo]

ciekawie napisane
często dla niektórych sny/marzenia na jawie są czymś najcenniejszym, czego nikt im nie odbierze

Pozdrawiam

[Sokratex]

Widać w Tobie olbrzymi potencjał, kiedy zaczynasz pisać poważnie.
Ostatni wers odstaje, poza tym to świetny wiersz. Sztuką jest w obrębie kilku rekwizytów
oddać tak głęboki, iście leśmianowski obraz bez tej całej technicznej,
pseudopetyckiej ściemy słownikowej, z której nawet Tuwim się śmiał:

• Anatol, autor Mandoliny dolin,
  Na Lido lecząc spleen, na lutni swej dyndoli,
  W hallu "Palace'u" siadł w oczekiwaniu windy
  I szuka w Lindem słów dla pindy Rozalindy.

• • • • Julian Tuwim