włóczęga

[skaranie boskie]

włóczęga



wspinam się mozolnie górską ścieżką
pośród gajów oliwnych
zgrzany silnik wypruwa z siebie
ostatnie koliste obłoki

na stokach nieśmiało
zielenieją młode pędy winorośli

po spękanym asfalcie

słońce przetacza spóźnione cienie
czeka na księżyc

przyjdzie w otoczeniu
tych najpiękniejszych
pod latarniami
rozświetlą mleczną drogę

czy to już koniec wspinaczki

pozwolę spocząć steranemu
silnikowi
na rozgwieżdżonym parkingu
pośród szpaleru cyprysów sięgających
nieba

którego chcesz mi przychylić



San Donato (IT)
21 marzec2013

skaranie boskie

[semiramida]

Piękny. Jakbym tam była ;))) semi.

[Sede Vacante]

Początkowo myślę sobie: Znaczy co? Auto, wędrówka, nie chce się, czy coś?
Ale wybacz za takie początkowe proste podejście.
Bo zaraz stwierdziłem, że jeśli silnik jest człowiekiem, jego sercem, duchem...
Nooo i tu zaczyna się ciekawy wiersz. Czyli całość, tyle że odpowiednio "ugryziona". Nawet jeśli nie trafiłem, człowiek-silnik mi się podoba i pasuje.
Młode pędy winorośli - powiem sobie, że to "już nie dla nas młode dziewczęta"(choć uważam zupełnie inaczej osobiście).

Znaczy wiersz dla mnie o starzejącym się człowieku, który ubolewa, że za dużo tych lat, a chciałby jeszcze raz być młody. Szykuje się na śmierć, wręcz wie doskonale, że "to już", nawet trochę paradoksalnie chce umrzeć(bo w końcu żałuje młodych lat, chciałby żyć, ale nie da się wrócić w czasie).
Słaby, zmęczony, samotny w swej ostatniej wędrówce, opuszczony.

Znając cię, wiem, ze to na pewno nie o tobie, ale dobrze się wczułeś w fikcyjną rolę...albo Sede chyba upadł na głowę

Bez wazeliny, podoba mi się bardzo. Tylko to wiersz z "haczykiem", trzeba go dobrze przemyśleć, bo serio początkowo myślałem, że wiecznie wesoły skaraniek pisze o furze Tak często je zmieniasz:)

[skaranie boskie]

No toś mi, Sede, zaimponował interpretacją.
Rzeczywiście, wiersz nie jest o furze. Silnik, to element związany z całym małpim życiem, zarówno w dosłownym znaczeniu, jak i w przenośni. Nie dopowiem, na ile trafnie odczytałeś wiersz, żeby nie pozbawiać innych szansy na własny odbiór. Jeśli zechcą odbierać, rzecz jasna.

Semi, słowo "piękny" w ustach pięknej dziewczyny, to piękno podwójne.
Dziękuję.

Oboje zasłużyliście na porządną kolejkę od małpy!

[anastazja]

Wybacz 'małpo', wiersz jak najbardziej, szczególnie w interpretacji Sede. Mam inny problem, chciałabym zobaczyć inny wizerunek małpy, jest tyle innych, niekoniecznie fioletowa?

pozdrawiam.

[skaranie boskie]

Wybacz Anastazjo.
Małpa jest fioletowa i taką pozostanie., Chyba, że na starość osiwieje.
Jest tradycjonalistką i nie lubi pogoni za modą.
A za

wiersz jak najbardziej

dziękuję, jak nie wiem co!

[Bożena]

wspinam się mozolnie górską ścieżką
pośród gajów oliwnych

- nie zazdroszczę gajów oliwnych - są jakieś jakby przysypane popiołem- ale czy to znaczy że peel nie na ziemi słowian?

czy to już koniec wspinaczki

- pewnie nie-

pośród szpaleru cyprysów sięgających
nieba

którego chcesz mi przychylić

- dobrze że u boku ta co chce przychylić- wiersz o życiu i przemijaniu

[skaranie boskie]

ale czy to znaczy że peel nie na ziemi słowian?

To znaczy, Bożeno.

dobrze że u boku ta co chce przychylić

Chyba "na boku".
A serio, przecież dziś nawet tysiące kilometrów, to żadna odległość. Można więc przyjąć, że "u boku'.
Dziękuję za odwiedziny i dobre słowa.

[coobus]

słońce przetacza spóźnione cienie
czeka na księżyc

Włóczęga easy ridera. Czy to tylko marzenia Małpko, czy na polskich drogach można spełniać takie sny? Wiem, wystarczy dopasować marzenia do rzeczywistości, nie tracą smaku i zapachu. Wiersz oddaje ten smak i zapach.

[Gloinnen]

Wiersz powstał, sądząc po dopisku pod spodem, na dalekiej włóczędze, więc gaje oliwne, cyprysy, winorośle są zapewne jak najbardziej realne.
Motyw drogi, podróży, symbolizującej ludzkie życie - stary jak świat, ale tutaj został ujęty w ładne obrazowanie. Nieco egzotyczne, ale prawdziwe, rzeczywiście - jak napisała semiramida - impresja bardzo dobrze oddaje nastrój miejsca i chwili.

Podoba mi się "rozgwieżdżony parking"... Zazwyczaj określenie "rozgwieżdżony" - kojarzy mi się z nocnym firmamentem, tutaj można sobie wyobrazić parking w gwiazdach, a więc ucieczkę w świat marzeń, poetyckie przeniesienie się z realu do krainy fantazji, snów, tęsknot. "Parking w gwiazdach" - jak miejsce odpoczynku... Metafora ładnie łączy się z "niebem", którego chce peelowi przychylić tajemnicza adresatka... Może czeka ona gdzieś wśród mgławic i galatyk, na końcu podróży... Tej ziemskiej? Tej lirycznej?

Pozdrawiam,


Glo.