Na pamiątkowej fotografii

[Marcin Sztelak]

Ołów stał się miarą istnienia, ziemia
pachnąca łętami i kartoflanką, testamentem,
nawet nie mogli kopać, tak pięknie lśniły
buty na wysoki połysk.

Był z nimi Bóg, na klamrach pasów osobiście
rozdawał dyspensy, dlatego tacy uśmiechnięci,
z otuchą wbijali wzrok w nadchodzące tysiąclecie,
i prawe ręce.

Za ich plecami zamarł dzień i już gdzieś pisali
nowe podręczniki do historii, mane i tak dalej
wisiało w powietrzu, praca jeszcze nie czyniła
wolnym.

Kolorową fotografię wymyślono później, więc
może nie było odcieni szarości, sprawiedliwość,
jak zwykle, była ślepa i głucha, i dla pewności
przebita bagnetem.

[Gloinnen]

tak pięknie lśniły
buty na wysoki połysk.

Tautologia - "lśniły" i "na wysoki połysk"... Z jednego elementu trzeba zrezygnować, albo zastąpić go czymś innym - np. "wypastowane, wypolerowane buty", coś mniej "masłomaślanego".

dlatego tacy uśmiechnięci,

"tacy" - raczej do usunięcia; to "chwyt" mający niby coś zaakcentować, podkręcić moc epitetu, ale chyba, w mojej ocenie, niepotrzebnie.

i już gdzieś pisali

Zastanowiłabym się nad konstrukcją "i już gdzieś pisano".

może nie było odcieni szarości, sprawiedliwość,
jak zwykle, była ślepa i głucha, i dla pewności
przebita bagnetem.

"szarość", "sprawiedliwość", "pewność" - sporo "ości"...
No i to powtórzenie chyba jednak należałoby wyeliminować.

"może nie było szarych odcieni, sprawiedliwość jak zwykle
okazała się ślepa i głucha, dla pewności
przebita bagnetem".

Test jest bardzo ciekawy, przydałoby mu się odrobinę kosmetyki w zapisie. Ogólnie jednak utwór odbieram bardzo na tak.

Pozdrawiam,


Glo.

[Marcin Sztelak]

Hmm... bardzo rzadko "tłumaczę się" z wierszy, ale tu gwoli ścisłości - buty na wysoki połysk to sposób ich wykonania - nie muszą lśnić kiedy nie wypastowane. Tutaj akurat to podkreślenie iż właścicielami są oficerowie - niemieccy słynęli i z wysokiego połysku i lśnienia.
Pozdrawiam.

[Gloinnen]

buty na wysoki połysk to sposób ich wykonania

???

Przyznam, że nie bardzo rozumiem. Coś więcej o tym może powiesz? (pytam poważnie, bo zwrot "na wysoki połysk" do tej pory kojarzył mi się jedynie z czyszczeniem obuwia...)... Nie znam się...

Glo.

[Marcin Sztelak]

Wiele rzeczy wykonuje się na tzw wysoki połysk - wykończenia lakiernicze, granity, marmury i min. buty. Współcześnie są lakierowane, kiedyś były polerowane - proces wybitnie czasochłonny więc i podnoszący cenę takiego obuwia. Od strony technologicznej nie bardzo znam się na butach ale wydaję mi się że jest analogicznie jak w przypadku drewna - im więcej por (mikrootwrów) zamkniętych tym połysk wyższy.
Buty szeregowych żołnierzy owszem były skórzane, ale estetyka nie miała żadnego znaczenia jak w przypadku oficerek.
W przypadku niemieckim ten wysoki połysk to była bardzo dobra robota, zdarzają się oficerki w b. dobrym stanie zachowane do dziś.

Pozdrawiam.

[Gloinnen]

Dziękuję za obszerne wyjaśnienie. Nie pomyśl sobie tylko, że próbowałam sobie z Ciebie dworować!!! Czasem po prostu konieczna jest odrobina wiedzy, aby zrozumieć metaforę...

Inna sprawa, że skoro jest tak, jak opisujesz, to dalej upieram się jak koza przy swoim stwierdzeniu, że "lśniły" i "wysoki połysk" przedrzeźniają się znaczeniowo. Pokombinowałabym jeszcze z tym lśnieniem.

Pozdrawiam jeszcze raz!



Glo.

[Arti]

ości to już czepiactwo
kolejny udany wiersz, gdybym miał się już o coś przyczepić to chyba o tytuł
może coś bardziej oryginalnego, mocniejszego?