arte povera

[pietrek]

arte povera

Na cezanowskim portrecie z odległych czasów
akademii, młodziutka kochanka i muza artysty
jest piękna, tajemnicza, choć odrobinę zawstydzona.

Spękany płaskowyż płótna, ze śmiałą fakturą
chropawych minerałów pigmentu, czyni wizerunek
szlachetnym, a jednocześnie zwierzęco nieokiełznanym.

Efekt psują dłonie, jak u wielu młodych malarzy
ledwie zarysowane, bezkształtne, co podkreśla
pierścionek z agatem, niefortunnie skupiając wzrok.

Z biegiem lat ojciec rozwinął mistrzowski kunszt,
lecz rąk mamy nie próbował malować już nigdy.

Być może zaczerwieniona, wygarbowana skóra
i opuchnięte stawy odstręczały go, wprowadzając
niepokój w klarownie artystowską wizję.

Tak więc, zapamiętałem błyszczące oczy z młodzieńczej
tempery i dłonie, które nie potrafiły rozstać się ze srebrną
obrączką, choć jeszcze nie nabrzmiały rozkładem.

[atoja]

pomimo surowości natury pamięć zapisuje to co jest najpiękniejsze w bliskiej postaci...

[anastazja]

być może zaczerwieniona wygarbowana skóra
i opuchnięte stawy odstręczały go wprowadzając
niepokój w klarownie artystowską wizję

Nasycenie smutku jest tak duże, że łezka się kręci i o to właśnie chodzi.
Bardzo lubię taką poezję, dziękuję pietrek

[Alek Osiński]

Pietrek, szczerze mówiąc brakuje mi w tym tekście interpunkcji.
Opis jest bardzo dobry, ale mi osobiście trochę się rozpływa
rozmywa, może przez długość frazy, właśnie brakuje jakiegoś konturu, sznytu,
które dołożyłyby matematycznej wykładni, w końcu większość
malarzy tworzy naprzód szkic, a później dowodzi...
niemożliwego;)

[pietrek]

szczerze mówiąc brakuje mi w tym tekście interpunkcji.

no to Alku spróbujmy

[Alek Osiński]

Na cezanowskim portrecie z odległych czasów
akademii, młodziutka kochanka i muza artysty
jest piękna, tajemnicza, choć odrobinę zawstydzona.

Spękany płaskowyż płótna, ze śmiałą fakturą
chropawych minerałów pigmentu, czyni wizerunek
szlachetnym, a jednocześnie zwierzęco nieokiełznanym.

Efekt psują dłonie, jak u wielu młodych malarzy
ledwie zarysowane, bezkształtne, co podkreśla
pierścionek z agatem, niefortunnie skupiając wzrok.

Z biegiem lat ojciec rozwinął mistrzowski kunszt,
lecz rąk mamy nie próbował malować już nigdy.

Być może zaczerwieniona, wygarbowana skóra
i opuchnięte stawy odstręczały go, wprowadzając
niepokój w klarownie artystowską wizję.

Tak więc, zapamiętałem błyszczące oczy z młodzieńczej
tempery i dłonie, które nie potrafiły rozstać się ze srebrną
obrączką, choć jeszcze nie nabrzmiały rozkładem.

To ja jeszcze dodam swoją propozycję interpunkcyjną
chociaż ekspertem nie jestem...

[Bożena]

dłonie najszybciej odzwierciedlają ciężkie życie i upływający czas- zamyśliłeś swoim wierszem

Z biegiem lat ojciec rozwinął mistrzowski kunszt,
lecz rąk mamy nie próbował malować już nigdy.

- niepokojący dwu wers- niby nic ale jest głębia pozdrawiam

[Sede Vacante]

Niestety, styl mnie zmęczył, nie dobrnąłem do połowy. Wrażenie słowotoku. wiem, że zamierzone, że autor tak chce, ale jednak ciężko się to czyta.

[pietrek]

Wrażenie słowotoku

W zasadzie wklejam swoje teksty aby (oprócz należnych mojej twórczości hołdów i zachwytów) usłyszeć również
słowa konstruktywnej krytyki. I raczej staram się nie dyskutować z negatywnymi opiniami komentatorów, bo nawet jeśli w pierwszej chwili wydają mi się krzywdzące, to po zastanowieniu zazwyczaj dają mi lepszy ogląd własnych tekstów, i możliwość rozwoju. A to bezcenne. Ale dziś będę ripostował:

"Słowotok (logorea[1]) – zaburzenie w komunikacji objawiające się bezładną, szybką mową[2]. Czasami klasyfikowany jako choroba psychiczna, objawiająca się bezładną, niespójną gadatliwością.[...]
W przypadkach słowotoku występuje ciągłe mówienie, bądź bełkotanie, do kogoś, lub częściej do samego siebie. Osoba może powtarzać pojedyncze słowa lub wyrażenia, często bez sensu.[...]"
Tyle wikipedia.
Rozumiem Sede, że takie było twoje odczucie, jak najbardziej uprawnione, jednakże "słowotok" wydaje mi się troszkę
krzywdzącym dla mojego tekstu, przy wszystkich jego niedociągnięciach, określeniem.
Al - po prostu wkleiłem Twoją wersję, a w sprawie kopyrajtów i honorariów dogadają się nasi prawnicy
Dziękuję Wszystkim za wgląd i pogląd

[Sede Vacante]

Pietrek - ok, nie zajrzałem do encyklopedii, wybacz.
Chodziło mi o "mówienie" szybkie, bez pauz, wyrzucanie z siebie słów w pośpiechu, "na czas".
Taki pęd, za którym nie mogę nadążyć.
Ja też ciesze się, że ani nie kłócisz się na siłę, ani też nie schylasz pokornie głowy, w końcu komentator może się mylić.
Z szacunkiem, bez "napinki"
Sede