Jutrzenka (Noc polarna XXVII)

[misza]

Naćpana wiatrem Eos, niesiona ulewą
zaglądała do mieszkań nieprzytomnym wzrokiem.
Świt nadciąga, czy wieczór, nikt nie wie na pewno;
kiedy wszystko spleśniałe, zziębnięte, wilgotne.

Chwila, że coś się stanie, wydała się bliższa.
Na górze bezkrólewie. Zaraz się rozpadnie
niedbale posklejany, chaotyczny witraż
i wśród pustych uliczek utonie, jak w bagnie.

Ale nic się nie dzieje, sygnał nie nadchodzi.
Może kiedyś zabłyśnie, wysłany z daleka.
Ciągle pusto za drzwiami, milczą ciemne schody.
Trzeba czekać bez końca. I do końca czekać.

[Leon Gutner]

Klimacik jak się patrzy .
I znakomita końcówka . Naprawdę pycha .

Z uszanowaniem L.G.

[misza]

Przecież wiesz, że te ścieżki...

[atoja]

Misza
miasto - widmo
mroczna i tajemnicza Jutrzenka

[misza]

Łatwiej wiedźmę znosić, kiedy się taką opisze. Prawda?

[Gloinnen]

Końcówka rzeczywiście jest świetna.
Skąd Ty bierzesz takie nastroje!?
Utrafiłeś celnie w moją wrażliwość, bo też pociąga mnie taka wizja świata.

A poniższe obrazy to prawdziwy majstersztyk:

Na górze bezkrólewie. Zaraz się rozpadnie
niedbale posklejany, chaotyczny witraż
i wśród pustych uliczek utonie, jak w bagnie.

Chwila tuż przed ulewą, gdy kłębią się chmury...

Ale nic się nie dzieje, sygnał nie nadchodzi.
Może kiedyś zabłyśnie, wysłany z daleka.
Ciągle pusto za drzwiami, milczą ciemne schody.
Trzeba czekać bez końca. I do końca czekać.

Jeżeli jeszcze bym mogła coś podpowiedzieć, to przemyślenie zastosowania czasów w pierwszych dwóch strofach, bo wydaje mi się dość przypadkowe:

- "zaglądała" - nie pasuje mi czas przeszły dokonany, bo chyba opisujesz to, co trwa teraz; lepiej wypadłby czas teraźniejszy, ewentualnie przeszły dokonany ("zagląda"/"zajrzała") - no i trzeba by w takim wypadku skorygować liczbę sylab...
- "wydała się" ---> "wydaje się" - tak mi się czyta, albo w ogóle "bezczasowo", np.

"Chwila, że coś się stanie, jakby coraz bliższa."

Pozdrawiam,


Glo.

[misza]

Masz rację.
Trzeba popracować.
Mamy tak mało czasów w naszym języku,
ale dzięki temu, wysiłek jest bardziej satysfakcjonujący.
Dzięki, Elfico

Twój wierny Misza

[Ewa Włodek]

jutrzenka - zapowiedź nowego dnia, ale i - czegoś nowego w życiu. U Ciebie, Miszko - jakby nie ma już nadziei na zmiany, jest tylko pustka i mrok. Nikt nie chce niczego zmieniać? Szkoda...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[misza]

Zmiany?
Zdaje się, że Marek Aureliusz w "Rozmyślaniach" napisał:
"Kto widział teraźniejszość, ten widział i przeszłość, i przyszłość"

[skaranie boskie]

Podpisuję się pod uwagami Glo.
Poza tym mam zastrzeżenie do czwartego wersu.

kiedy wszystko spleśniało, zziębnięte, wilgotne.

Czy nie lepiej było zastosować tylko przymiotników.
Jeden czasownik trochę odrywa od rytmu, każąc się sobą szczególnie zainteresować.

Poza tym sympatycznie ujęta bogini Eos, choć - a może właśnie dlatego, że - naćpana.
Chwile oczekiwania, jakby grozy poranka, nie straszą tutaj, nie przejmują swoją surowością. To na pewno zasługa tego... no właśnie, co ona brała?