niedaleko do miłości

[marta zoja]

nie ma miłości bez kiełkujacego ziarna
porannych mgieł prześwitu
gwiazd skrywających wolność
uśmiechów współczucia

wzajemności, stanowiącej przyjaźń
na jutro dniem dzisiejszym
dosłownie bez słów
rytem przestrzeni bez gry

zatrzymania na dachu niejednego
świata promieniami słońca, w księżycu
porażającej twarzy prawdy
nic bez nas, pszenicznym łanem

ucieczką dorosłej dziewczynki
zajmującej się drobiazgami
skrywanymi na dnie szuflady
doskonałością zielonego szkiełka

[coobus]

Jest niewytłumaczalna doskonałość w niedoskonałości zielonego szkiełka. Może to dla niej wymyślono szuflady.
Z pozdrowieniami

[Alek Osiński]

no i jest wiersz

literówka Ci się wdała "promieniami"

[marta zoja]

Tak doskonałość prawd skrywanych od dziecka. Czar wzruszenia i zachwytu nad tym co małe w oczach wielu, poraża swoją "doskonałością w niedoskonałościach". Dziękuję za zaglądanie w moją szufladę.

[Ewa Włodek]

zieleń - nadzieja, a ta - w miłości i wszystkim, co nas dobrego otacza...Tak sobie myślałam, czytajac...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[anastazja]

Pięknie o miłości, Marto urzekłaś, nie wszystkim udaje się miłość w wierszu, no cobusik to potrafi

Pozdrawiam