:

[Marcin Sztelak]

Wiersz o tytule, który mógłby być znacznie
dłuższy. Jednak zamarł w przedsłowiu,
bo problemy egzystencjalne, czarna rozpacz
i bezsens wszechrzeczy.

Tak więc pozostał znak interpunkcyjny,
ze swoją cudowną wieloznacznością.
Zresztą w kontekście pierwszej zwrotki,
to także jest bez znaczenia.

Trzecia powinna zawierać puentę,
ale jak powyżej.

Koniec.

[Gloinnen]

Odwieczne dylematy - jak pisać? O czym?
A z braku odpowiedzi - wybieramy sobie najprostszy skrót.
Zawsze można jeszcze pójść na ekstremalność i udawać, że się wymyśliło dynamit.

Opisałeś to z humorem. Tekst potraktowałam jako ironiczny (może nawet auto-ironiczny) prześmiewczy przerywnik; relaks od "wielkich wierszy" o "czarnej rozpaczy i bezsensie wszechrzeczy"...
No i pewnie też wykpiwasz leciutko krytykę literacką, która często za bardzo chce prowadzić Autora za rękę.


Glo.