Déjà vu

[Gloinnen]

***
Życiorys niezmiennie ten sam,
doklejony do rozkładu jazdy;
tylko przeszklone drzwi odbijają
różne numery linii, nazwy stacji kolejowych;
stop klatka. Z ręki do ręki przesunięty
terminarz.

Wiele lat wsiąknęło w światłowody,
a to było jakby wczoraj

widziałeś
na dworcu
pod perkalową sukienką wiatr zlizywał zapach fellatio.

***
Zatrzaśnięty sen pełznie
nie wiadomo dokąd, ale przecież
ona tu jest, jak zawsze
odnawia zmarszczone policzki
w fotoplastikonie.

Zasłyszana, może zdrapana z rycin,
rozcina tunel
jak gazowa latarnia

niepamięcią
skleja trajektorie, wilgotne włosy

karmi.

Perony ześlizgują się ze wzroku;
po niej choćby
cała wstecz

musi się powtarzać.



20.07. 2011.
____________________
Glo.

[Ewa Włodek]

deja vu - cos, co sie już kiedyś widziało, przeżyło...Ilez razy pewne zdarzenia, albo tylko migawki z zycia wracaja do nas, uporczywie przypominają, że coś było, ze czas zatoczył krag i coś znów się powtórzyło. Bo - chcemy, czy nie - skadamy się z powtórzeń... Tak sobi myślałam, czytając...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[Alek Osiński]

Mi się czasem wydaje, że deja vu to w ogóle sens istnienia, wracania do siebie
w niezmiennosci cykli, po pełnym obrocie, oddaniu ziemi tego co winniśmy,
przynajmniej rozpoznać, jeśli nie przeżyć...

Pozdrawiam

[Katrina]

Człowiek nigdy sie nie zmnienia, a wspomnienia są wieczne.
Drugie - tak, pierwsze- niekoniecznie.


Pozdrawiam

[411]

Ladny wiersz. I madry.
Poczytalam z przyjemnoscia, jaka daje obcowanie z nieprzemijajacym.
Trafnie "zlapane".

Klaniam sie, J.

[Sede Vacante]

Początek - porównanie życia do stacji, peronów, pociągów - bardzo mi się podoba. Później już - jak na mnie - zbyt trudne obrazy, ciężko mi rozszyfrować do końca. Choć ja w ogóle ostatnio nie mogę złapać oddechu, może to przez to.

[Hosanna]

Glo
Ta wiara że musi się powtarzać
ta nadzieją ze musi się powtarzać
to czekanie że się powtórzy

jest piękne

najbardziej podoba mi się fragment

widziałeś
na dworcu
pod perkalową sukienką wiatr zlizywał zapach fellatio.

czy to nie cudowne że ktoś widzi
wie
dzieli
powoli niknącą rozkosz

wspólny zapach
wydaje się jeszcze przez chwilę dzielony z wiatrem

może jeszcze pamięta go ściana
o którą

może jeszcze wspólnikiem stanie się
uważny przechodzień

niech się powtarza

niech się czeka

na powtórzenie
gdyż tak naprawdę kiedy powtórzenia przestają nas kręcić - przestajemy kochać życie

[anastazja]

Ciekawy wiersz Glo. wiele w życiu jest powtórek, niestety nie dotyczy naszych lat, mogły by się powtórzyć. Taka mnie naszła myśl przy czytaniu.

Serdecznie

[P.A.R.]

odnawia zmarszczone policzki

jak Ty wersy
zawsze któryś drgnie
nie...