Fest-zbook

[Boogie]

Lubią nas a my lubimy znowu innych
lubią nas drabina głupich sięga nieba
Lech Janerka

En face nie bardzo
więc ene due rabe
trzeba przełknąć żabę
by zachować twarz
podretuszowany profil
straszy krzywym ryjem
lecz biedy nie ma
wszak przyjaciół tylu otacza
nie jesteś sam o nie

[Gorzki Dziad]

Co mam powiedzieć?
Nudne, chociaż krótkie.
Nasuwa się myśl iż wszystko co "mądre" powiedział już ktoś inny.

[Boogie]

Gorzki Dziad - lubię przynudzać, mądre jest mi obce. Za innych, hej

[Gorzki Dziad]

lubię przynudzać, mądre jest mi obce.

Przecież zakazu nima.

[Boogie]

Gorzki Dziad - Bóg zapłać.

[Gloinnen]

Boogie, czy mi się zdaje, czy ten wiersz został okrojony? Protestuję!

Ale i tak bardzo mi się podoba. Dobrze podsumowuje naszą rzeczywistość, gdy tworzymy sobie w wirtualnym świecie złudzenie bycia potrzebnym, złudzenie bycia z innymi... Na fejsie można w nieskończoność dodawać sobie znajomych, tworzyć "eventy", rozdrabniać się na setki rozmaitych czynności, które mają nas uczynić bardziej aktywnymi, atrakcyjnymi, kreatywnymi. Czy to lęk przed samotnością? Moda? Usilne, wewnętrzne pragnienie dopasowania się do wymagań naszych czasów?
Każdy potrzebuje w pewnym okresie swojego życia mieć poczucie przynależności do jakiejś społeczności. Czy jednak fejs jest społecznością sensu stricte?

Glo.

[SamoZuo]

tytuł zajebiaszczy !!!!!
też nie przepadam za facebookiem

[Boogie]

Glo - raczej nic nie przycinałem, krótki estem z natury . Ja nie przynależę nigdzie, estem niczyj i już się nie dopasuję, zresztą zawsze byłem abnegatem. Kto chce, nie się łączy, ale niech nie mówi -my w moim imieniu Serdeczności ślę

SamoZuo - mów mi wuju , a poza tym niech żyją wilki stepowe, hej

[Gloinnen]

Boogie, czyżbyś poczuł się w jakimś sensie urażony moim komentarzem?

To prawda, że zawiera w sobie pewną nutę generalizacji, gdyż odnosi się do zachowań typowych dla niezwykle licznej grupy ludzi. Ostatnio coraz częściej spotykam się z twierdzeniem - nie ma Cię na fejsie, to nie istniejesz. Więc stąd forma "my".
Zresztą - osobiście uważam, że samotnictwo jest jeszcze bardziej rozpaczliwą formą wołania o bliskość, niż wszelkie przejawy aktywnego uczestniczenia w życiu towarzyskim. Przerabiałam to, więc mam pewne powody, aby tak twierdzić, choć mogę oczywiście tkwić w głębokim błędzie.

Pozdrawiam, stawiam

[Boogie]

Glo - a skąd Ci w ogóle do głowy przyszło moje urażenie? Czapka błazeńska żyje swoim życiem, panuje nade mną . Ale jeżeli nie potrafi się być cieszyć się gdy jest się samotnym, to wszelkie towarzystwo będzie tylko plastrem na ranę. która wciąż jątrzy. Dzienks, odstawiam