B-bełkot

[Gloinnen]

Stanisławowi Barańczakowi

Pełna kompromitacja, panie
Moralisto; chyba twarde gałązki uwierały
zanadto, w bocianim gnieździe zwanym
wolnością; drażniły żebra
swoim drewnianym skowytem.

Transgeniczne wiersze to fakt
dokonany. Już nie do wyplenienia,
wiatropylna głupota. Kulturalnie wykrzyczana
w zaciszu facebooka. Porasta
brzegi pól, przenosi się z każdym
sezonem coraz głębiej. Każdy ma prawo
do deprawacji. Przyjąć, nie przyjąć,
jeden chuj. Ulubione
słowo w genomie.

Panie Moralisto, niestety
proces replikacji jest już nie do zatrzymania.
Puste kłosy straszą z prawa i z lewa.
Zanim pióro przekroczy granicę,
podpisując właściwą listę obecności,
trzeba przypomnieć sobie,
po co i skąd się tutaj
znaleźliśmy. Za biurkiem, przy oknie, w papierach.

Śmiałeś się pan
z określonej epoki*.
Że niby karykatura, pląs widziadeł
w nowomowie.

Sygnowałeś własnym językiem,
zapomniawszy odgryźć. Spuszczenie wzroku
okazało się ostatnią metonimią morale.

Wszystkie świadectwa z całego dorobku,
chwalebnego, a jakże...
(siorbnięcie)**

...zamilkły, paląc się
ze wstydu.



* Nawiązanie do utworu "Określona epoka" Stanisława Barańczka, będącego paszkwilem na partyjne przemówienia, które miały manipulować pojęciem prawdy i odmóżdżać społeczeństwo poprzez karykaturalną erystykę.
** ibidem.
____________________
Glo.

[anastazja]

Śmiałeś się pan
z określonej epoki*.
Że niby karykatura, pląs widziadeł
w nowomowie.

Pojechałaś ostro 'kantem', świetnie. Coś Cię wkurzył pan Barańczak Glo.

Czytałam ostatnio Jego wiersz "Widokówka z tego świata", ponoć jeden z lepszych, (nie mnie oceniać).
Po tym wierszu pomyślałam, jak trwoga, to do Boga. może zostanie wierzącym, ponoć był gnostykiem.

Pozdrawiam.

[Gloinnen]

Znam wiersz, o którym mówisz, anastazjo.
Bardzo długo Barańczak był dla mnie autorytetem. Wydawało mi się, że to człowiek, który ma coś do powiedzenia na temat etosu w kulturze. Okazało się jednak, że o ile sprawdził się w roli destruktora doktryn, to niestety - poszedł w tym destrukcyjnym kierunku za daleko. Podpisał się pod - moim zdaniem - czymś haniebnym, z punktu widzenia zwykłej ludzkiej przyzwoitości. Pod czymś, co stawia pod znakiem zapytania rolę kultury jako przekaźnika wartości ogólnoludzkich. No, niestety. Właśnie pan Barańczak. Po nim się tego nie spodziewałam...

Glo.

[anastazja]

Po nim się tego nie spodziewałam...

Przeważnie zawodzą nas Ci, po których się nie spodziewamy, niestety, to smutne.

[Katrina]

Widzę tu inspirację GMO...



Wiersz o człowieku niestałym w poglądach, który zaprzedał swoje wartości. Raz naznaczony złem już się nie cofnie.
Ciekawie się czyta, dobre.

Pozdrawiam

[ono]

no cóż